Akbuğday Köyü Eski adı BİŞİRTO olan bu köyümüz 63 hane ,462 nüfus
sayısı ve Elbistan,Kavak ve Kurttepe Mezralarından oluşan köyümüzdür.Behremaz
Bölgesi alanında bulunan Akbuğday köyü ilçe merkezine 30 km.uzaklıktadır.Elektrik
ve Kapalı şebeke suyu bulunmaktadır.
Akbuğday Köyü Batı yönüyle Hazarbaba Dağı eteklerine kurulmuştur.Geniş
arazileri bulunan köyde arpa,buğday ve özellikle fasülye üretimi
yapılmaktadır. Akbuğday Köyünde tarımın dışında Hayvancılık ve
arıcılıkta önemli bir gelir kaynağı olarak kendini göstermektedir.
Akseki Köyü Akseki Köyü İlçe merkezine 28
km. mesafede olup 35 hane ve 131 kişilik nüfusa sahiptir.Venk ve Bekerme
Mezralarına sahiptir.İlçenin Batısında kalmaktadır. Dağlık bir arazi
yapısına sahip olduğundan tarım ürünleri ihtiyaçlarını karşılayacak
kadar yetiştirilir. Bu köyümüzde tarım sektöründen gelir elde
edilmez.Hayvancılık ve arıcılık yapılır. Meyve olarak incir, ceviz,
badem Nar ağırlıklıdır. İstanbul ve Adana illerine çok göç veren bu
köyümüzde genellikle yaşlı nüfusun ikamet ettiği görülüyor.Aksekili Genç
nüfus eğitimlerini tamamlamak ve işlerini devam ettirmek için köyden
ayrılmışlardır. Öğrenci yokluğundan Okulları kapalıdır. Elektrikleri,
telefonları ve kapalı şebeke suları vardır. Köy çeşmesi su
ihtiyaçlarının karşılandığı ve sohbet edildiği buluşma yerlerindendir.
Köye ait minibüs bulunmaktadır.İhtiyaçlarını İlçe merkezi ve çoğunlukla
Elazığ merkezinden karşılamaktadırlar.
Alaattin Köyü Alaattin köyü
Sivrice ilçe merkezine 12 Km .mesafede olup , doğusunda Başkaynak Köyü
kuzeyinde Karacalı Köyü,batısında Yedikardeş Köyü , güneyinde Y.Çanakcı
Köyleri vardır.Köyün kuruluşu 1500 lü yıllara dayanmakta olup halkının
Şanlıurfa Siverek ilçesinden bu bölgeye gelip yerleştiği söylenmektedir.Alaattin
köyünde mezra yoktur .Yerleşik nüfusu 201 kişidir.Toplam 30 hane
mevcuttur.
Alıncık Köyü Alıncık köyüSivrice ilçe merkezine 8 Km
.mesafede olup , doğusunda Kürk köyü, kuzeyinde Bekcitepe köyü ,
batısında Dedeyolu köyü vardır.
Köyün kuruluşu 1300 lü yıllara dayandığı söylenmektedir.Yerleşik nüfusu 15 kişidir. Toplam 11 hane mevcuttur Alıncık
köyü ve mezralarında arpa , buğday , yonca , fasulye ;sebze olarak
domates, biber salatalık .patlıcan gibi ürünlerin üretimi vardır .
Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda
bir dönem ürün elde edilmektedir
Aşağı Çanakçı köyü Aşağı Çanakcı köyü Sivrice ilçe merkezine 25
Km .mesafede olup , doğusunda Hacılar , kuzeyinde Doğansu , batısında
Yukar Çanakcı , güneyinde Yazyağmur köyleri vardır.Yerleşik nüfusu 84
kişidir. Toplam 25 hane mevcuttur.Aşağı Çanakcı köyü ve mezralarında
arpa , buğday , yonca , fasulye sebze olarak domates , biber salatalık
.patlıcan yetiştirilmektedir. Arazinin sulak olmaması ve iklim
şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde
edilmektedir.
Başkaynak Köyü Başkaynak köyünün Eski adı KEYDAN olup Sivrice ilçe
merkezine 21 Km. mesafede, doğusunda Yıldızhan köyü, kuzeyinde Elmasuyu
köyü , batısında Alaattin köyü , güneyinde Üçlerce köyleri
bulunmaktadır. Yerleşik nüfusu 600 kişidir ,Toplam 86 hane mevcuttur.Başkaynak
Köyü’nün TEPE, BAHA, ŞEMERT, KONAK, REZAK, DELOSMAN, KÜŞ, MİKAİL ve
REBET Mezraları ile en büyük köylerimizden birisidir.
Başkaynak Köyü Behremaz Bölgesi köylerindendir. Başkaynak köyünde iki
adet ilköğretim okulu mevcut olup eğitim öğretime devam edilmektedir.
Bekçitepe Köyü Bekçitepe köyü Sivrice ilçe merkezine 11 Km
.mesafede olup , doğusunda Güney köyü kuzeyinde Germil köyü , batısında
Dedeyolu köyü , güneyinde Sivrice ilçesi merkezi ile sınırlıdır .
Bekçi tepe köyünde doğanlar mezrasında 6 hanede 71 kişi
yaşamaktadır. Yerleşik nüfusu 90 kişidir. Toplam 30 hane mevcuttur
Bekçitepe köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup , öğrenci sayısı
yetersiz olduğundan dolayı eğitim öğretim yapılmamaktadır. Sivrice
Köylerine göre okuma oranı en yüksek olan köylerimizdendir.Çocuklarının
tahsillerini tamamlamalarını sağlamak için köyden Elazığ’a göç çok
yüksektir.Yaz aylarında Okulların kapanmasıyla köy nüfüsü 3-4 katına
çıkmaktadır.Köyden ayrılmayan yerleşik nüfusun büyük bölümü hayvancılık
yapmaktadır.Bekçitepe Köyüne ait verimli ve düz ovalarının fazlalığıda
hayvancılığın yanında tarımıda getirmektedir.Bekçitepe Köyü Üzüm ile
Karpuz ve kavun üretimi yapmaktadır. Bekçitepe köyü ve mezralarında
arpa , buğday , sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi
sebze üretimi vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert
olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir. Küçükbaş
Hayvancılık Bekçitepe Köyünün en büyük gelir kaynağı olarak göze çarpar.
Canuşağı Köyü Canuşağı Köyü en dağınık köylerimizden biridir.Köy
Merkezi Okul ve Camiinin bulunduğu alandır.Bu alanda Köy
Odası,İlköğretim Okulu Ve Köy Camiisi bulunmaktadır.Canuşağı Köylüleri
ise ZİYALAR, ALİBEK, KÜRTÇÜLER, ŞERİFAĞA ve SİMOLAR Mezralarında
yaşamlarını sürdürmekteler.Bu Mezra sakinlerine eşit uzaklıkta olması
nedeniyle Camii,okul ve Köy odası Mezralardan biri içerisine değilde üç
mezraya eşit uzaklıktaki alana yaptırılmıştır.Öğrenci yetersizliğinden
dolayı okul kapalı durumdadır. Canuşağı Köyü Sivrice İlçesine 44 km.
mesafede olup elektrik ve telefon şebekeleri mevcuttur.Köy 25 hane ve 5
mezradan oluşmakta,köyün nüfusu 97 kişidir. Köyün geçim kaynağı olarak
Küçükbaş hayvancılık ön sırada yere almaktadır.Arazilerin engebeli
olması nedeniyle tarım alanları sadece ihtiyaçları karşılamak amacıyla
kullanılmaktadır.Kayısı üretimi ve arıcılıkta köye gelir getiren
ürünlerdir.Köye ait minübüs bulunmakta, hergün Elazığ Merkezine yolcu
taşınarak ihtiyaçlar karşılanmaktadır. Köy gençleri İstanbul ağırlıklı
olarak göç etmişler ve kendilerine ait tekstil atölyelerinde hayatlarını
devam ettirmektedirler.
Çatakkaya Köyü Çatakkaya köyüSivrice ilçe merkezine 34 Km
.mesafede olup , doğusunda Dikmen köyü kuzeyinde Doğansu köyü ,
batısında Uslu köyü , güneyinde Fırat nehri ile sınırlıdır .CANDI
Mezrası vardır. Yerleşik nüfusu 153 kişidir. Toplam 35 hane mevcuttur.Erkeklerin % 91’ ı bayanların ise % 60 ‘i okur yazardır.
Çatakkaya köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup eğitim öğretim
öğrenci yetersizliğinden dolayı devam etmemektedir. Çatakkaya Köyü
kapalı su şebekesi,elektrik ve telefonu muvcut olan bir köyümüzdür.Köye
ait taşıma araçlarıyla Elazığ ve Sivrice merkezine seferler
düzenlenmektedirler.
Çevrimtaş Köyü Çevrimtaş Köyümüzün eski adı AYVOS olarak
bilinmektedir.Çevrimtaş 35 hane ve 185 adet nüfustan oluşmaktadır.
Çevrimtaş köyü Sivrice ilçe merkezine 63 km.ve Elazığ Merkezine ise 93
km. uzaklıktadır.Çevrimtaş Yukarı ve aşağı mahalleden oluşmaktadır.
Sivrice Köyleri içerisinde keçileri ile ünlü bir köydür.Meşhur AYVOS
Keçileri bu köyümüzde yetiştirilmektedir.Geçim kaynakları arasında
Kayısı önemli bir yer tutmaktadır.Ayrıca Dut ve Pekmez,İncir,Nar bu
köyümüzde yoğunlukla yetişen ürünlerdendir Fırat Nehri üzerine kurulan
KARAKAYA BARAJ GÖLÜ yamacında kurulan bu köy eşsiz manzarasıylada göze
hitap etmektedir.Çocuklarının eğitimlerini devam ettirebilmelerini
sağlamak için İstanbul başta olmak üzere batıya yüksek oranda göç olmuş
ve öğrenci yetersizliği nedeniyle de köyde bulunan Çevrimtaş İlköğretim
Okulu kapalı durumdadır. Çevrimtaş Köyü kapalı sistem şebeke suyuna
,elektrik ve telefona sahiptir. Köy ile Sivrice ve Elazığ arasındaki
ulaşımı köylerine ait toplu ulaşım araçlarıyla yapılmaktadır.
Çortunlu Köyü Çortunlu Köyü Sivrice
ilçesinin kuzey batısında olup 44 hanesi,DEMUŞAĞI ve KASIMUŞAĞI adlı 2
mezrası,145 adet nüfusu olan bir köyümüzdür.Sürülebilir ve ekilebilir
geniş arazileri bulunan bu şirin ve yeşil köyümüzün başlıca gelir
kaynağı hayvancılık ve tarımdır.Kapalı şebeke suyu,elektrik ve telefonu
olan Çortunlu Köyünde öğrenci yetersizliği nedeniyle okul kapalı
durundadır.Öğrenciler eğitimlerini İlçe merkezinde ve GÖZELİ Köyü’nde
bulunan Pansiyonlu İlköğretim okullarında devam ettirmektedirler.Çortunlu
Köyü Sivrice İlçe Merkezine 35 km. mesafede olup ulaşım köye ait
minübüslerle sağlanmaktadır.
Dedeyolu Köyü Dedeyolu köyüSivrice ilçe merkezine 22 Km
.mesafede olup , doğusunda Betepe- Alıncıkde köyü , batısında
Kavak-Kavallı ,Güneyinde Kürk –yedipınar köyleri ile sınırlıdır .Köyün
eski adı YUKARI HUH olarak bilinmektedir.
Dedeyolu Köyünde 105 hane ,ULUOVA isimli 1 mezra 393 nüfüs
bulunmaktadır.Dedeyolu Köyü Sivrice ilçesine 22 km.Elazığ Merkezine 25
km.mesafede ve yolun tamamı asfalttır.Dedeyolu Köyü’de tarım en önemli
geçim kaynağıdır.Tarım ürünlerinden Şekerpancarı, Kültür
mısırı,Sebzelerden Domates, biber, patlıcan,Taze Fazülye,Soğan ve
Patates üretimi ticari boyutta yapılmaktadır.Meyvelerden ise
Elma,Armut,Kayısı sıklıkla görülmektedir.Dedeyolu Köyü Kirazlarıylada ün
salmış ve Haziran 2005 yılında Sivrice Kaymakamlığı ile Sivrice Belediye
Başkanlığı bir köyde ilk olarak bir festival düzenlemişlerdir.Bu
festivalde Dedeyolu Köyü Kiraz Festivali olarak tarihteki yerini
almıştır. Dedeyolu Köyü okuma seviyesi en
yüksek olan köylerimiz arasındadır. Köy merkezinde ve Uluova Mezrasında
2 adet ilköğretim okulu mevcut olup bu okullar eğitim öğretim vermeye
devam etmektedirler.
Dereboynu Köyü Eski adı TEŞDEK olan bu köyümüz 24 hane,44 adet
nüfusa sahip ve ilçe merkezine 50 km. mesafededir.Dereboynu Köyü kış
aylarında nüfusu çok azalan bir durum gösteriyor.Köy sakinleri kış
aylarında Sivrice Merkezine ve Elazığ merkezine göç etmektedirler.
Dikmen Köyü Köyün tarihçesi 1300 yıllarda bu bölgeye göcepe
olarak yaşayan bir gurup insanın yerşeştiği ve nüfusunun 1000 lere
ulaştığı daha sonra zamanla bu rada yaşayan halkın köyden ayrıldıkları
bilinmektedir . Köyün eski adı CÜGE olarak bilinmektedir.
Dikmen köyüSivrice ilçe merkezine 40 Km .mesafede olup ,
doğusunda Üğrük köyü kuzeyinde Ardoğa köyü , batısında Akseki Bekerme
mezrası , güneyinde Catakkaya köyü ile sınırlıdır. Yerleşik nüfusu
45 kişidir.Toplam 10 hane
mevcuttur. Dikmen köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup ,
öğrenci sayısı yetersiz olduğundan dolayı eğitim öğretim
yapılmamaktadır. Dikmen köyü arpa , buğday , sebze olarak domates ,
biber, salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Arazının sulak
olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün
elde edilmektedir .
Doğanbağı Köyü Eski adı ABUTAHİR olan
Doğanbağı Köyü 44 hane,80 kişilik nüfusa sahiptir. Doğanbağı Köyü’nün
kuruluşu 16.yy. dayanmaktadır.Köy ilçe merkezine 61 Km. Elazığ’a 91 km.
mesafededir. Abutahir Köyü 1566 yıllarında Harput Sancağına bağlı Nahiye
olarak geçmekte ve bu nahiyeye Sivrice’nin 25 adet köyü bağlanmıştır.
Abutahir okuma seviyesi en yüksek bir köyümüzdür. Köy halkının % 80
yüksek tahsil yapmıştır. Ülkenin çeşitli yerlerinde memuriyette bulunan
okur kesim ailelerini de yanlarına aldıklarından köy nüfusu azlmıştır.
Ancak Abutahir sakinleri bu köyü yazlık olarak kullanmakta,yaz
tatillerini Fırat Nehrinin yamacındaki köylerinde
geçirmektedirler.Sivrice’ye bağlı köyler içerisinde kanalizasyon
şebekesi olan tek köyümüzdür. Abutahir Köyü tarihi izlerle doludur.Bu
köyümüzde Selçuklulara ait bir kümbet bulunmaktadır.Bu kümbette iki adet
mezar vardır.
Doğansu Köyü Doğansu köyüSivrice ilçe merkezine 25 Km
.mesafede olup , doğusunda Yukarıçanakcı ve Kösebayır köyü kuzeyinde
Çatakkaya köyü , batısında Uslu köyü , güneyinde Ügrük köyleri ile
sınırlıdır. Köyün eski adı NERGİZE olarak bilinmektedir.26 hane,TEYYARE
İsimli bir mezra,57 kişilik bir nüfusa sahiptir.Sivrice İlçesi
içerisinde en fazla göç veren bir köy konumundadır. Köylülerin geneli
İstanbul-Kartal bölgesinde toplanmış ve ticaretle uğraşmaktadırlar.
Tekel Fabrikası nedeniyle Nergize ve civar köylerden İstanbula göç
sebeplerdendir. Doğansu köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup ,
öğrenci sayısı yetersiz olduğundan dolayı eğitim öğretim
yapılmamaktadır. Doğansu köyü ve mezralarında arpa , buğday , sebze
olarak domates , biber salatalık gibi sebze üretimi vardır . Arazının
sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir
dönem ürün elde edilmektedir. Doğansu Köyü;gelenek,görenek
ve adetleriyle Elazığ kültürüyle bire bir özellik taşır.
Dörtbölük Köyü Dörtbölük köyüSivrice ilçe merkezine 15 Km
.mesafede olup , doğusunda Doğansu köyü kuzeyinde, Y.Çanakçı köyü ,
batısında Düzbahçe köyü , Güneydoğusunda Kürk Köyü,güneyinde Yedi kardeş
köyü ile sınırdır. Dörtbölük Köyünde; Suludere mezrasında 6 hanede 21
kişi , Celatlar Mezrasında 3 hanede 15 kişi, Harabe Mezrasında 4 hanede
24 kişi Delolar mezrasında 5 hanede 26 kişi yaşamaktadır. Dörtbölük
köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup , öğrenci azlığından
eğitim öğretim yapılmamaktadır . Dörtbölük Köyü bir anlamda gurbetçi
köyümüzdür.Köy sakinlerinin % 95’i yurt dışına gurbetçi olarak
geçimlerini sağlamak üzere gitmişlerdir.Maddi durumlarını düzelten köy
sakinleri Dörtbölük Köyüğndeki yerleşim yerlerine lüks evler yaparak
yurt dışından tatillerini geçirmek üzere gelmektedirler. Köy sakinleri
ve gurbetçiler tarafından yaptırılan Dörtbölük Camii. Dörtbölük
Köyü;GEDİK,DELOLAR,SULUDERE,KALDIRIM,CELLATLAR,HARABA mezralarından
oluşmakta, yolu asfalt,kapalı şebeke suyu,telefonu ve elektriği olan bir
tatil köy konumundadır.
Duygulu Köyü Duygulu Köyü; Batısında Görgülü Köyü, Güneyinde
Ilıncak Köyü, Doğusunda Kalaba Köyü ile sınırlıdır. Duygulu Köyü;20
hane,85 kişilik nüfusa sahip olup,Sivrice İlçe merkezine 44 km,Elazığ
merkezine 74 km. mesafededir. Dağlık bir araziye sahip olan Duygulu köyü
Hayvancılık ve kayısı üretimiyle uğraşmaktadır. Duygulu Köyü’de ;üzüm ve
badem de yetişen diğer ürünler arasında göze çarpmaktadır. Dışarıya göç
vermiş köylerimizden olan Duygulu sakinleri genellikle Adana yöresine
kısmen de İstanbul’a yerleşmişlerdir. Köy kış aylarında birkaç yaşlı ve
emeklinin konakladığı bir yerleşim yeri olmasına rağmen yaz aylarında
nüfus oldukça kalabalıklaşır ve köyde hayat canlanır. Duygulu Köyü’nde
bir ilköğretim okulu mevcut ancak öğrenci yokluğundan kapalı
durumdadır.Elektrik ve telefon şebekeleri olan köyün yolu da 2005
itibariyle asfaltlanmıştır.
Düzbahçe Köyü Düzbahce köyüSivrice ilçe merkezine 5 Km
.mesafede olup , doğusunda Yedikardeş köyü kuzeyinde Kürk köyü ,
batısında Soğukpınar köyü , güneyinde Yukarı çanakcı köyü ile
sınırlıdır .10 hane, KAZKIRAN ve DÜZBAHÇE isimli 2 mezrası mevcuttur.36
adet nüfusa sahiptir.Haftasar sakinleri genellikle ticaret ve
memuriyetle meşkul olduklarından köy nüfusunun % 100 Sivrice ilçe
merkezinde ikamet etmekte,yaz aylarında tekrar köye gelerek yaz aylarını
geçirmektedirler.Köy yazlık olarak kullanılmaktadır.Haftasar köyünde bir
ilköğretim okulu mevcut olup öğrenci yokluğundan eğitim-öğretim
verilmediğinden kapalı durumdadır. Haftasar Köyü; elma,armut kiraz,ayva
gibi ürünlerinin yanı sıra Karlık mevkiinde yetiştirilen çilekleriyle
adından söz ettirmektedir.
Elmasuyu Köyü Elmasuyu köyüSivrice ilçe merkezine 25
Km .mesafede olup , doğusunda Akbuğday köyü , batısında Sürek köyü ,
Kuzeyinde Maden ilçesi Kavak köyü , Güneyinde Başkaynak köyleri ile
sınırlıdır. Toplam 66 hane mevcuttur Yerleşik nüfusu 256 kişidir
Elmasuyu köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup eğitim öğretim
yapılmaktadır. Elmasuyu köyü ve mezralarında arpa , buğday , sebze
olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır .Bu
köyümüzde gelir getiren ürün ise fasülyedir. Arazının sulak olmaması ve
iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde
edilmektedir. Hayvancılık ve tarım başlıca geçim kaynakları olarak
görülmektedir.Köy arazisinin
%63 i ekilmektedir. 16380 metre kare tarla arazisi 2060 metre kare meyve
arazisi 520 metre karesi sebze arazisi olmak üzere toplam 18960 metre
kare ekili arazisi vardır.
Gelindere Köyü Gelindere Köyü 53 hane,HENK,KASAPLAR ve DÜZTAŞ
mezralarından oluşmuş,Sivrice İlçe merkezine 61 km.Elazığ’ a 91
km.mesafededir.Arazisi dağlık olduğundan tarım çok az yapılmakta,geçim
kaynağı olarak kayısı üretimi ve hayvancılık ön sıraları
almaktadır.Dağınık bir yerleşim göze çarpmaktadır.Mezralarıyla Fırat
Nehri üzerine kurulan KARAKAYA BARAJ GÖLÜ manzarası ve kayısısı ile ün
salmıştır. Gelenek ve görenekleriyle Tipik bir Elazığ yaşantısı
hakimiyeti vardır.
Görgülü Köyü Görgülü Köyü 26 hane,106 nüfusa sahip olup,ilçe
merkezine 44 km.,il merkezine ise 74 km.mesafededir.Fırat Nehri üzerinde
kurulan KARAKAYA BARAJ GÖLÜ kıyısındadır.Geniş ve düz arazilerinde
tarımın yanısıra üretilen Kayısı ile ekonomik olarak rahat
köylerimizdendir.Köy sakinlerinden genç nüfus İstanbul’a yerleşmiş ve
ekseriya tekstil alanında ticari hayatlarını devam ettirmektedirler.
Görgülü Köyü; Doğusunda Duygulu Köyü,Batısında Topaluşağı Köyü,Kuzeyinde
Ilıcak Köyü ve Güneyinde Fırat Nehri bulunmaktadır. Görgülü Köyü; Kayısı
üretimi ve toprağının kayısı ağacına uygunluğuyla üretimini kayısı
üzerine yoğunlaştırmaktadır. Görgülü Köyü bir ilköğretim okuluna
sahip,ancak öğrenci yokluğu nedeniyle eğitim-öğretim yapılmadığından
okul kapalı durumdadır.Köyün yolu asfalt olup,elektrik ve telefon şebeke
hatlarıda mevcuttur.
Gözeli Köyü Gözeli Sivrice İlçesinin en büyük köylerindendir.
Geniş arazisi nedeniyle çok dağınık bir yerleşim şekline sahiptir. Bu
dağınıklık bir çok mezranın oluşmasına neden olmuştur. Gözeli Köyü;İlçe
merkezine 23 km. İl merkezine 53 km. mesafede olup yolun tamamı
asfalttır.Başlıca geçim kaynağı olarak ;tarım,meyvecilik ve arıcılık
başta gelmektedir.Gözeli Köyü Elazığ-Malatya kara yolu üzerinde
kurulduğundan ulaşım sorunu olmayan bir köy konumundadır.Gözeli köyünde
bir sağlık evi mevcut olup sağlık hizmetleri bu sağlık evinde
verilmektedir. Gözeli Köyü’nde bir adet pansiyonlu ilköğretim okulu
mevcut olup eğitim-öğretim bu okulda verilmektedir.Bu okulda çevre
köyden gelen öğrencilerede yatılı öğretim verilmektedir.
Günbalı Köyü Günbalı Köyü; Kuzeyinde Mollaali Köyü, Güneyinde
Dereboynu Köyü, Doğusunda Kavallı Köyü ve Batısında Baskil ilçesi
Sarıtosun köyleriyle sınırlıdır.118 hane,122 nufusa sahip olup,ilçe
merkezine 38 km.il merkezine ise 35 km.mesafededir.Günbalı Köyü
Mollahüseyin İsimli bir mezrayada sahiptir. Geniş ve düz arazilere sahip
olan Günbalı Köyü sakinleri geçimlerini tarım ürünleri ile hayvancılık
yaparak sağlamaktadırlar.Meyvecilik ise ailelerin ihtiyaçları kadar
üretilmektedir.Tahıl ürünlerinden arpa ve buğday üretimi başlıca gelir
kaynağı olarak ön sıraları almaktadır. Günbalı Köyü kapalı su
şebekesine,elektrik ve telefona sahip bir köy konumundadır. Günbalı
Köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup eğitim öğretim devam
etmektedir.
Güney Köyü Güney köyüSivrice ilçe merkezine 11 Km
.mesafede olup , Doğusunda Cevizdere köyü , Batısında Bekçi tepe köyü
, Kuzeyinde Acıpayam köyü , Güneyinde Hazar gölü ile sınırlıdır.
Güney köyünde Yeniköy mezrasında 25 hanede 200 kişi yaşamaktadır.
Yerleşik nüfusu 320 kişidir.oplam 41 hane mevcuttur. Güney köyünde bir
adet Yeniköy mezrasında da bir adet olmak üzere iki adat ilköğretim
okulu mevcut olup öğrenci yetersizliğinden dolayı Yeniköy mezrasında
eğitim öğretim yapılmamaktadır Güney Köyü 1990’lı yıllardan sonra
tamamen turizm yatırımlarına açılmış, Hazar gölü’ne kıyı olması ve
Elazığ-Diyarbakır yolununda buradan geçmesini fırsat bilerek arazilerini
tatilcilerin yaz aylarında gelip dinlenmeleri için yazlık siteler ve
villa türü konut yapımına imkan sağlayarak turizme açılan bir
konumdadır. Şuan Güney Köyü arazileri üzerine kurulmuş 400 adet villa
türü konut mevcuttur. Ayrıca Sahil kenarına yapılan turistik tesislerde
Güney Köyünü yaz aylarında şenlendirmektedir. Turistik gelirlerin yanı
sıra Güney Köyü sakinleri hayvancılık ve tarımla gelirlerini
sağlamaktadırlar.Güney Köyü ve Yeniköy Mezrasında yetiştirilen ,halk
arasında öküz gözü isimli üzümle de Elazığ’da ve bölgede isminden sık
sık söz ettirmektedir.
Hacılar Köyü Hacılar köyü
Sivrice ilçe merkezine 30 Km .mesafede olup , doğusunda Çataldut Köyü,
kuzeyinde Aşağıçanakcı Köyü , batısında Kayapınar Köyü , güneyinde Avut
köyü ile sınırlıdır. Hacılar Köyün tarihçesi
1500 yıllarında , köy halkı Orta Asya’dan geldiği söylenmektedir.
Toplam 37 hane mevcuttur.Yerleşik nüfusu 111 kişidir.
Hacılar köyünde bir adet ilköğretim
okulu mevcut olup , öğrenci sayısı yetersiz olduğundan dolayı eğitim
öğretim yapılmamaktadır Hacılar Köyü arazisi
coğrafi konumu dağlık olduğundan genelde hayvancılık daha
gelişmiştir.Tarım ürünleri ihtiyaç kadar ekilmekte,harman yeri olarakta
köy yolunun kullanıldığı görülmektedir. Arıcılık Hacılar Köyünde başlıca
gelir kaynağı olarak görülmektedir. Köyde göç çok yoğun olarak
yaşanmıştır.Köyün genç nüfusu çalışmak üzere İstanbul’a yerleşmiştir.Köy
daha çok yazın kalabalık olmakta,yaz aylarını köylerine gelen köy
sakinleri hem tatillerini hem de kışlık erzaklarını temin etmek amacıyla
köye gelmektedirler. Hacılar Köyünde bir ilköğretim okulu mevcut olup
öğrenci yokluğundan eğitim-öğretim yapılamamaktadır. 1915 yıllarına
kadar Diyarbakır, Çermik, Çüngüş kervan yolu bu köyümüz üzerinden
geçmiştir. Köy yaşlılarından
alınan bilgiye göre Hacılar İsmi Kervan yolunun geçmesi nedeniyle Hac’a
giden vatandaşlar gidiş ve dönüşlerinde bu köyde mola verip
dinlendiklerinden dolayı bu köyümüze HACILAR ismi verilmiştir.
Ilıncak Köyü Ilıncak Köyü; Doğusunda Çevrimtaş
Köyü, Batısında Topaluşağı Köyü,Güneyinde Fırat Nehri,Kuzeyinde Görgülü
Köyleriyle komşudur. Ilıncak Köyünün eski adı AŞAĞI EĞLÜK olarak
bilinmektedir. 48 hane,63 kişilik bir nüfusa sahiptir Ilıncak Köyü
Sivrice İlçe merkezine 52 km.Elazığ il merkezine ise 45 km.mesafededir.
Ilıncak Köyü Fırat Nehri üzerine kurulan KARAKAYA BARAJ GÖLÜ’ne en yakın
bir yerleşim merkezi konumundadır.Köyde bir ilköğretim okulu mevcut
olup,öğrenci yetersizliğinden eğitim öğretim verilemediğinden kapalı
durumdadır.Ilıncak köyü dışarıya en fazla göç veren
köylerimizdendir.Özellikle Adana ve İstanbul illerine yerleşim çok fazla
olmuştur. Kış aylarında Ilıncak Köyünde genç nüfusa rastlamak çok
zordur. Köyde genellikle emekliler ve çiftiçilik ve hayvancılıkla
uğraşan yaşlı vatandaşlar kalmaktadır. Ancak yaz aylarında dışarıda
bulunan Ilıncak Köylüleri köylerine gelerek yaz aylarını burada
geçirmektedirler.
Kalaba Köyü Kalaba Köyü; Doğusunda
Kılıçkaya Köyü,Batısında Gözeli Köyü,GüneyindeAkseki Köyleri ile
komşudur. Kalaba Köyü:67 hane,48 kişilik nüfusa sahip olup,İlçe
merkezine 45 km.il merkezine 70 km mesafededir.Kalaba Köyünde bir
ilköğretim Okulu mevcut olup öğrenci yokluğundan kapalı durumdadır.
Köyde Elektrik ve telefon şebekesi vardır. Kalaba Köyü arazileri dağlık
olduğundan tarım ürünleri ihtiyaçları kadar ekilmektedir.Hayvancılık ve
Kayısı yetiştiriciliği başlıca geçim kaynakları arasındadır.
Kamışlık Köyü Kamışlık Köyü;
Diyarbakır-Malatya Yolu üzerinde olan bir köyümüzdür.Yolunun tamamı
asfalttır.Yerleşim alanı ve arazileri çok geniş olduğundan köy çok
dağınık bir durumdadır. Kamışlık Köyü;Batısnda Gözeli ,Doğusunda Kavak
Köyü, Kuzeyinde Dereboynu Köyü ve Güneyinde Kılıçkaya Köylerine
komşudur. Kamışlık;İlçe merkezine 20 km, il merkezine 50 km.
mesafesindedir. Arazi yapı bakımından hem tarım hem de hayvancılık
yapılmaktadır. Gözelide bulunan Celal İlaldı Pansiyonlu İlköğretim Okulu
Köyün eğitim hizmetlerini sağlamaktadır.
Kavak Köyü Kavak Köyü Sivrice İlçesinin
batısında olup,Diyarbakır-Malatya yolu güzergahında olan bir köyümüzdür.
Kavak Köyü;doğusunda Yedipınar Köyü,batısında Kamışlık Köyü,Güneyinde
Kösebayır Köyü,Kuzeyinde kavallı köyleriyle sınırlıdır. Kavak Köyü ;52
hane,KAVAKYAZI isimli bir mezra,83 kişilk bir nüfusa sahip olup,ilçe
merkezine 17 km,il merkezine 47 km. mesafededir. Geniş ve düz arazileri
mevcuttur.Sahip olduğu toprak türü tuğla yapımına yaradığından Tuğla
fabrikaları tarafından toprağı kullanılmaktadır. Kavak Köyü’nde bir
ilköğretim okulu mevcut olup öğrenci yokluğundan kapalı
durumdadır.Öğrenim çağına gelen öğrenciler Gözeli Köyünde bulunan Celal
İlaldı Pansiyonlu İlköğretim Okuluna gitmektedirler. Kavak Köyü
sakinleri de özellikle İstanbul şehrine yerleşerek köyden
ayrılmışlardır.Kış aylarında Kavak Köyü birkaç emekli ve birkaç
hayvancılıkla uğraşan köylülerin ikamet ettiği yer konumundadır.
Yaz aylarında dışarıda bulunan Kvak
Köyü sakinleri köylerine dönerek hem yaz sıcaklarında köylerinde
oluyorlar hem de kışlık ihtiyaçlarını tedarik ediyorlar.Kışlık
bulgur,salça,eşbabiye,dut,pekmez ihtiyaçlarını karşılayan Kavak Köyü
sakinleri Okulların açılması nedeniyle tekrar İstanbul’a dönmektedirler.
Kavallı Köyü Kavallı Köyün tarihçesi 1400
yıllarda , Elazığ ilinde harput mevkiinde ikamet eden Sarı Hatun
geldiği ve köyün şimdiki yerine yerleştiği bilinmektedir. Kavallı
Köyünde tarihi eser olara sarı Hatun tarafından yapılan cami
bulunmaktadır . Köyün eski adı HELEZÜR olarak bilinmektedir .
Kavallı köyüSivrice ilçe merkezine 28 Km .mesafede olup ,
doğusunda Dedeyolu köyü , batısında Günbalı köyü , Kuzeyinde
Dedepınarı , Güneyinde Kavak ve Kösebayır köyleri ile sınırlıdır .
Kavallı köyünde Seküler mezrasında 5 hanede 27 kişi yaşamaktadır .
Toplam 27 hane mevcuttur. Yerleşik nüfusu 136 kişidir.Kavallı köyü ve
mezralarında arpa , buğday , sebze olarak domates , biber salatalık
.patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Kavallı
Köyü’nde bir ilköğretim okulu mevcut olup eğitim öğretim bu okulda devam
etmektedir.
Kayabağları Köyü Kayapınar Köyün tarihçesi 1500
yıllarda , köy halkının Orta Asya’dan geldiği ve buraya yerleştiği
bilinmektedir. Köyün eski adı Ermiye olarak bilinmektedir. Kayapınar
köyüSivrice ilçe merkezine 45 Km .mesafede olup , doğusunda
Hacılar köyü , batısında Üğruk köyü , ile sınırlıdır . Kayapınar
köyünde Uzunpare mezrasında 10 hanede 36 kişi yaşamaktadır . Toplam 50
hane mevcuttur. Yerleşik nüfusu 210 kişidir. Yazları sıçak ve kurak olup
kışları soğut ve kar yağışlıdır .Arazı yapısı genellikle dağlık
olup yer yer düzlükler mevcuttur.Kayapınar köyünde bir adet ilköğretim
okulu mevcut olup eğitim öğretim yapılmaktadır. Kayapınar Köyü buz gibi
suyuyla özellikle av mevsiminde avcıların uğrak yeri olarak göze
çarpmaktadır
Kayapınar Köyü Kayapınar Köyün tarihçesi 1500
yıllarda , köy halkının Orta Asya’dan geldiği ve buraya yerleştiği
bilinmektedir. Köyün eski adı Ermiye olarak bilinmektedir. Kayapınar
köyüSivrice ilçe merkezine 45 Km .mesafede olup , doğusunda
Hacılar köyü , batısında Üğruk köyü , ile sınırlıdır . Kayapınar
köyünde Uzunpare mezrasında 10 hanede 36 kişi yaşamaktadır . Toplam 50
hane mevcuttur. Yerleşik nüfusu 210 kişidir. Yazları sıçak ve kurak olup
kışları soğut ve kar yağışlıdır .Arazı yapısı genellikle dağlık
olup yer yer düzlükler mevcuttur.Kayapınar köyünde bir adet ilköğretim
okulu mevcut olup eğitim öğretim yapılmaktadır. Kayapınar Köyü buz gibi
suyuyla özellikle av mevsiminde avcıların uğrak yeri olarak göze
çarpmaktadır
Kılıçkaya Köyü Kılıçkaya Köyü;Doğusunda Kösebayır
Köyü,Batısında Kalaba Köyü,Kuzeyinde Gözeli Köyü,Güneyinde Akseki
Köyleri ile sınırlıdır.Kılıçkaya Köyünün eski ismi KARAFTO olarak
bilinmektedir. Kılıçkaya Köyü;51 hane,37 kişilk nüfusa sahip olup,İlçe
merkezine 64 km.,İl merkezine 94 km. mesafededir. Kılıçkaya Köyünde bir
ilköğretim okulu mevcut olup öğrenci yokluğundan kapalı durumdadır.
Kılıçkaya Köyü sakinleri hayvancılık,Arıcılık ve tarım yaparak
geçimlerini sağlamaktadırlar. Kılıçkaya Köyü’nde elektrik,telefon mevcut
olup şebeke suları yoktur.Köy çeşmesinden su ihtiyaçlarını karşılamakta
olan köylüler,geçim sıkıntısı nedeniyle Özellikle İstanbul ve
Adana,Mersin illerine göç vermişlerdir.Köyde yaşlı nüfus ve emekli
birkaç aile ikamet etmektedir.Kılıçkaya köyünde; arpa , buğday , sebze
olarak domates , biber salatalık .patlıcan üretimi kendi ihtiyaçları
kadar vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması
nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir.
Kösebayır Köyü Köyün tarihçesi zamanı tam olarak
bilinmemekle Elazığ iline bağlı Akçakale köyünden göçebe hayatı yaşamak
üzere Kösebayır köyünün şimdiki yerine yerleşmeleri ile köy kurulmuştur.
Köyün eski adı HİSSOLAR olarak bilinmektedir .
Kösebayır köyü Sivrice ilçe merkezine
16 Km .mesafede olup , doğusunda Dörtbölük köyü kuzeyinde Yedipınar ve
Kavak köyü , batısında Uslu köyü , güneyinde Doğansu köyleri ile
sınırlıdır . Toplam 30 hane mevcuttur.Yerleşik
nüfusu 170 kişidir. Kösebayır
köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup , öğrenci sayısı yetersiz
olduğundan dolayı eğitim öğretim yapılmamaktadırKösebayır Köyü kurulduğu eski yerinde heyelan
ve toprak kayması nedeniyle tehlike altında olduğundan yeni yapılan afet
evlerine geçerek tehlike altındaki yerleşim yerlerini boşaltmak
zorunda kalmışlardır. Köyün ekonomik durumu bölgenin sulak olması
nedeniyle genelde iyi , olup başlıca geçim kaynakları tarım ve
hayvancılık ve arıcılıktır..
Kürk Köyü Kürk Köyünün
kuruluşu 1200 yıllarına dayandığı bilinmektedir. Şanlıurfa’nın Siverek
ilçesinden ve Harput’tan birkaç ailenin bu bölgeye gelerek yerleştiği
söylenmektedir. Kürk köyüSivrice ilçe merkezine 5 Km .mesafede
olup , doğusunda Sivrice ilçesi sanayi mahallesi , batısında Yedipınar
köyü , Kuzeyinde Dedeyolu ve Alıncık köyü , Güneyinde Soğukpınar
köyleri ile sınırlıdır. Toplam 120 hane
mevcuttur. Yerleşik nüfusu 400 kişidir.Kürk köyünde Ağıl özü
mezralarında 4 hanede 17 kişi yaşamaktadır. Kürk köyünde bir adet
ilköğretim okulu mevcut olup eğitim öğretim yapılmaktadır Kürk Köyü
evleri adeta yeşillikler arasında kaybolmuş görünümündedir… Köyün
ekonomik durumu bölgenin sulak olması nedeniyle genelde iyi , olup
başlıca geçim kaynakları tarım ve hayvancılık ve arıcılıktır.. Kürk köyü
ve mezralarında arpa , buğday , sebze olarak domates , biber
salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Arazinin sulak olması
özellikle meyvecilik ve bağcılık alanında yoğunluk göstermektedir.İklim
şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir
.Kürk Köyü konumu bakımından hem Sivrice merkezine yakınlığı
hem de Elazığa olan yakınlığı nedeniyle kış aylarında nüfus çok
azalmaktadır.Yaz aylarında köy çok kalabalık olmaktadır.Köy sakinlerinin
iş yerleri ilçe ve il merkezinde olduğundan Kürk Köyü tatil köy özelliği
göstermektedir. Kürk Köyü sakinlerinin % 90’ı memuriyet veya kendi iş
yerlerinde çalışmaktadır.İşsizliğin en az olduğu köyümüzdür.
Yaşayış,gelenek, görenek ve kültürleriyle Elazığ’la bire bir benzerlik
gösterir.
Mollaali Köyü Mollaali Köyü;Kuzeyinde
Elazığ,Güneyinde Günbalı Köyü,Doğusunda Kavallı Köyü,Batısında Sarıtosun
Köyleri ile sınırlıdır. Mollaali Köyü 25 hane,64 kişilik nüfus ve
Mollahüseyin isimli bir mezraya sahip olup;Sivrice ilçe merkezine 38
km.Elazığ İl merkezine 28 km.mesafededir. Mollaali Köyü geniş ve düz
arazilere sahiptir.Tarım başlıca gelir kaynaklarıdır.Tarım ürünlerinden
özellikle buğday ve arpa en çok üretilen ürünlerdir. Tarımın yanısıra
hayvancılıkta yapılmaktadır. Mollaali Köyü sakinleri yaşayış olarak
Elazığ kültürünü benimsemiş ve hemen hemen aynı tarzda bu kültürü devam
ettirmektedir. Mollaali Köyünde
bir tane ilköğretim okulu mevcut olup,öğrenci azlığından kapalı
durumdadır Mollaali Köyü kalabalık ve göç
vermediği yıllarda ilköğretim okulunun yanısıra sağlıkevi olan nadir
köylerimizden biriydi.Ancak Mollaali Köyü sakinlerinin memur olarak
çeşitli devlet dairelerinde çalışmaları ve çalıştıkları yerlere
yerleşmeleri nedeniyle Sağlıkevi personelide hizmet verceği yeterli sayı
olmadığından başka bölgeye çekilerek Mollaali Sağlıkevi kapatılmıştır.
Soğukpınar Köyü Soğukpınar köyüSivrice ilçe merkezine 8 Km .mesafede olup , doğusunda Düzbahce
köyü , batısında Dörtbölük köyü , Kuzeyinde Kürk köyü , Güneyinde
Yukarıçanakcı köyleri ile sınırlıdır. Soğukpınar Köyü; KARAMOLAR,MIRTOLAR,
OMOLAR ve İBOLAR mezralarına sahiptir. Toplam
19 hane mevcuttur.Yerleşik nüfusu 61 kişidir. Yazları sıçak ve kurak
olup kışları soğut ve kar yağışlıdır . Arazı yapısı genellikle dağlık
olup yer yer düzlükler mevcuttur. Soğukpınar köyünde bir adet ilköğretim
okulu mevcut olup öğrenci yokluğundan dolayı eğitim öğretim
yapılmamaktadır . Soğukpınar köyü ve mezralarında arpa , buğday ,
sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi
vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması
nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir . Son yıllarda
Soğukpınar köyü üretilen Çilek ile dut pekmezi üretimiyle adından sıkça
söz ettirmektedir.Son zamanlarda bağcılıkta gelişme kaydetmiştir.
Sürek Köyü Sürek Köyü tarihçesi 1150
yıllarında , köy halkının bu köyün olduğu bölgeye yerleşmesi ile
kurulduğu bilinmektedir . Sürek Köyü;Batısında Sivrice Merkez ve
Karaçalı mahallesi,doğusunda Maden Gezin Beldesi,Kuzeyinde Hazar
Gölü,Güneyinde Elmasuyu Köyleri ile sınırlıdır. Sürek Köyünde 31
hane,272 kişilik nüfusa sahip olup,Sivrice ilçe merkezine 6 km.,Elazığ
il merkezine 36 km. mesafededir. Sürek Köyü ;Hazar gölü SAHİLİ Yamacına
kurulmuş ,Hazar Gölünü yüksekten seyreden şirin bir köyümüzdür. Sürek
Köyü ,ilçe ve il merkezine yakınlığı nedeniyle köy sakinlerinin
çoğunluğu ilçe ve il merkezinde ikamet etmekte,köyü yaz ayları için
tatil yeri olarak değerlendirmektedirler.Sürek Köyü sakinleri
geçimlerini % 80 özel sektör ve devlet sektöründe çalışarak
sağlamaktadırlar.Sürek Köyü okuma oranı olarak yüksek bir seviyededir.
Sürek köyünde okul bulunmamakta, öğrenciler Sivrice İlçesinde
Okumaktadır . Sürek köyü ve mezralarında arpa , buğday , sebze olarak
domates , biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Arazının
sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir
dönem ürün elde edilmektedir .
Köy arazisinin %62 i ekilmektedir. 12760 metre kare tarla arazisi . 3430
metre kare meyve arazisi 1680 metre karesi sebze arazisi olmak üzere
toplam 17870 metre kare ekili arazidir . Sürek köyü ve
mezralarında arpa , buğday , sebze olarak domates , biber salatalık
.patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim
şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir
.
Tarlatepe Köyü Tarlatepe Köyü;doğusunda Gözeli
Köyü,Taşlıyayla köyü,Güneyinde Görgülü Köyü,Kuzeyinde ise Yaruşağı
köyleri ile sınırlıdır. Tarlatepe Köyünün eski adı MEŞGÜNÜ olarak
bilinmektedir. Tarlatepe Köyü;toplam 98 hane,161 kişilik nüfus ve
KUZEYDERE, TAHTİKLER VE TİLKİDERESİ Mezralarına sahiptir. Tarlatepe Köyü
Sivrice ilçe merkezine 33 km.Elazığ İl merkezine 63 km. mesafede olup
yolunun tamamı asfalttır.
Tarlatepe Köyünde vatandaşlarının işleri ve çocuklarının eğitim
durumları nedeniyle göç vermiştir.Tarlatepe Köyü yaz aylarında normal
nüfusuna ulaşırken yaz tatilinin bitmesi ile sakinleşip
sessizleşmektedir.
Taşlıyayla Köyü Taşlıyayla Köyü;Batısında
Kayabağları Köyü,Doğusunda Tarlatepe Köyü,Güneyinde Canuşağı
Köyü,Kuzeyinde Yaruşağı Köyleri ile sınırlıdır. Köyün kuruluşu
Selçuklular Dönemine rastlamaktadır. Harput Sancağına Bağlı Abutahir
birlik köylerindendir.Yeniden yapılaşma nedeniyle Taşlıyayla Köyünde
tarihi kalıntılar görülememektedir. Taşlıyayla Köyü;63 hane,82 kişilik
nüfus ile ÇAMURLUK ile DÜZTAŞ Mezralarından oluşmaktadır.Sivrice ilçe
merkezine 43 km. Elazığ İl merkezine 72 km. mesafededir. Ulaşım köye ait
minübüslerle hergün yapılmaktadır.Taşlıyayla Köyü Yolu tamamen
asfalttır. Taşlıyayla coğrafi konumuna göre dik ve dağlık olmasına
karşın çok verimli arazilere sahiptir.Taşlıyayla arazilerinde Kayısı
üretimi en önemli gelir kaynağıdır.Ayrıca
elma,üzüm,nar,dut,ceviz,vişne,kiraz,badem ve tarım ürünlerinden
buğday,yonca,mısır v.b..yetiştirmektedir. Taşlıyayla Köyü;gerek geçim
sıkıntısından ve gerekse çocuklarının eğitmlerini sağlamak amacıyla
yoğun bir şekilde göç etmişlerdir.Özellikle Adana,İstanbul ve kısman
İzmir Taşlıyayla sakinlerinin göç ettiği iller arasındadır.Taşlıyayla
Köyü sakinleri yaz aylarında köylerine dönerek hem yaz tatillerini
burada geçirmekte hem de kışlık erzaklarını bu üç aylık sürede temin
ederek tekrar yerleştikleri illere dönmektedirler.Kış aylarında köy
nüfusu oldukça azalmaktadır.
Topaluşağı Köyü Topaluşağı Köyü ;Doğusunda Ilıncak
Köyü,Batısında Karakaya Baraj Gölü ve Malatya Doğansu İlçesi,Güneyinde
Fırat Nehiri, Kuzeyinde Görgülü Köyleri ile sınırlıdır. Topaluşağı Köyü
25 hane,168 kişilik nüfus, BEKİRAĞA, GAZEZİ, ÜREDİLER, DEREBEY, SAKIZ,
KILDIŞ, ALİTOPAL, KEÇİLER isimli 8 Mezralarından oluşmaktadır.
Topaluşağı Köyü Sivrice ilçe merkezine 48 km.Elazığ il merkezine 78
km.mesafededir.Ulaşım köy minübüsleri tarafından her gün yapılmaktadır.
Topaluşağı Köyü geniş bir araziye sahip olup bir okadarda dağınık köy
yapılaşma göstermektedir.Topaluşağı Köyünün en büyük özelliği ise
ELAZIĞ-MALATYA ve DİYARBAKIR sınırlarını bir birlerinden ayrıldığı
noktada olmasıdır.Ayrıca KARAKAYA BARAJI ve KARAKAYA BARAJ GÖLÜ
manzaralarının en güzel görüldüğü yerleşim yeri olarak göze
çarpmaktadır.Başlıca geçim kaynakları kayısı ve hayvancılıktır.Okulları
açıktır.
Uslu Köyü Uslu köyü Sivrice
ilçe merkezine 25 Km .mesafede olup , doğusunda Doğansu ve Kösebayır
köyü , batısında Akseki köyü , Kuzeyinde Kamışlık köyü , Güneyinde
Çatakkaya köyleri ile sınırlıdır . Uslu köyünde Yenice mezrasında 5
hanede 27 kişi yaşamaktadır . Toplam 98 hane mevcuttur Yerleşik nüfusu
348 kişidir. Uslu Köyün tarihçesi 1200
yıllarında Molla Hasan ve Doruk han isimli iki süvari bu bölgeye
gelerek yerleşmiş ve Çömlekçilik yaparak geçimlerini sağlamışlardır.Uslu
Köyünde MTA’ nın yaptığı çalışmalar sonucu çok büyük krom madeni
ocaklarına rastlanmıştır.Çalışmalar devam etmektedir.
Uslu köyü ve mezralarında arpa ,
buğday , sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan üretimi
vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması
nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir Uslu Köyü toprağı
yıllar boyunca çanak çömlek yapımında kullanılarak gelir kaynağı
olmuştur. Uslu Köyü 1200 yıllarında Molla Hasan ve Doruk Han isimli iki
süvari bu bölgeye gelerek yerleşmiş ve Çömlekçilik yaparak geçimlerini
sağlamışlardır.Sivrice Kaymakamlığı vatandaşların bu toprağı sağlıklı
olarak pişirmesini sağlamak için pişirme ocağı yaptırmıştır.
Üçlerce Köyü
Üçlerce Köyü; Sivrice ilçe
merkezine 19 Km .mesafede olup , doğusunda Maden İlçesi Polat köyü ,
batısında Alaattin köyü Kuzeyinde Başkaynak köyü ,Güneyinde Cüngüş
İlçesi ve Albayrak köyleri ile sınırlıdır . Üçlerce Köyünün eski adı
Samili olarak bilinmektedir Toplam 208 hane mevcuttur. Yerleşik nüfusu
290 kişidir. Üçlerce köyünde Tepe mezrasında 5 hanede 38 kişi
yaşamaktadır . Üçlerce Köyün tarihçesi 1400 yıllarında , Şanlıurfa
Siverek ilçesinden bir ailenin bu bölgeye yerleştiği bilinmektedir .
Üçlerce köy yolunun tamamı olan 19 Km.’ side asfalt yoldur Başlıca gelir
kaynakları tarım ve hayvancılıktır.Tarım ürünlerinden Fasülye üretimi en
önemli gelir kaynakları arasındadır.
Üğrük Köyü Üğrük köyü Sivrice ilçe merkezine
40 Km .mesafede olup , doğusunda Kayapınar köyü , batısında Dikmen köyü
, Kuzeyinde Çatakkaya köyü , Güneyinde Avut köyleri ile sınırlıdır .
Üğrük köyü Canberk mezrasında 9 hanede 38 kişi yaşamaktadır
Toplam 15 hane mevcuttur. Yerleşik
nüfusu 85 kişidir. Üğrük köyünde bir adet
ilköğretim okulu mevcut olup eğitim öğretim yapılmamaktadır
. Üğrük köyü ve mezralarında arpa , buğday
, sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi
vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması
nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir .
Ügrük Köyü sakinleri geçim şartlarının
elvermemesi nedeniyle İstanbul başta olmak üzere ülkemizin çeşitli
illerine göç etmiş durumdadırlar.Köyde kalanlar hayvancılık ve kısmen
arıcılık yaparak geçimlerini sağlamaya çalışmaktadırlar.
Ügrük Köyü Canberk Mezrasında ;Kayısı ve arıcılık en
önemli gelir kaynaklarıdır.
Yaruşağı Köyü Yaruşağı Köyü ;Sivrice ile Baskil
ilçelerinin birleştiği yerde kurulmuş bir köydür.Doğusunda Gözeli
Köyü,Batısında Baskil-Sarıtaş Köyü,Güneyinde Tarlatepe Köyü,Kuzeyinde
ise Çortunlu köyleri vardır. Yaruşağı Köyü17 hane,ÇALEMLİK isimli bir
mezra,52 kişilik nüfusa sahip olup,Sivrice İlçe merkezine 38 km,Elazığ
İl merkezine 68 km.mesafededir.Köy yazlık olarak kullanılmakta,köy
sakinleri genellikle İl merkezinde ikamet etmektedirler.
Yaruşağı köyü ve mezralarında arpa , buğday , sebze olarak domates ,
biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Arazının sulak
olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün
elde edilmektedir.
Yedikardeş Köyü Yedikardeş Köyün tarihçesi 1750
yıllarında , köy halkının Ş.urfa ili Siverek ilçesinden kan davası
nedeni ile kaçan bir ailenin oğullarından birinin bu köyün olduğu
bölgeye yerleşmesi ile kurulduğu bilinmektedir . Yedikardeş köyü Sivrice
ilçe merkezine 5 Km .mesafede olup , doğusunda Karacalı mahallesi
kuzeyinde Dörtbölük köyü , batısında Düzbahçe ve Soğukpınar köyü ,
güneyinde Alaattin köyü ile sınırlıdır . Köyün eski adı Karik olduğu
bilinmektedir . Toplam 38 hane mevcuttur. Yerleşik nüfusu 54 kişidir.
Yedikardeş Köyü sakinlerinin %
90’nı Sivrice İlçe merkezinde ikamet etmektedir.
Yedipınar Köyü Yedipınar köyü
Sivrice ilçe merkezine 17 Km .mesafede olup , doğusunda Dörtbölük köyü
, batısında Düzbahçe köyü , Kuzeyinde Kürk köyü, Güneyinde Kavak
köyleri ile sınırlıdır .Yedipınar Köyünün eski adı Halife olarak
bilinmektedir. Toplam 17 hane mevcuttur. Yerleşik nüfusu 68 kişidir.
Yedipınar köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup öğrence
yetersizliğinden dolayı eğitim öğretim yapılmamaktadır Yedipınar köyü ve
mezralarında arpa , buğday , sebze olarak domates , biber salatalık
.patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim
şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir
Yedipınar Köyü 17 km.lik yolunun tamamı asfalt
yoldur.Diyarbakır –Malatya kara yolunun bu köy sınırlarından geçmesi
nedeniyle ulaşım problemi yaşanmamaktadır.Ayrıca bu güzergahta çalışan
köy minübüsleri de ilçe ve il ile olan ulaşımı sağlamaktadır. Yedipınar
köylüleri geçimlerini memuriyetle sağlamanın yanı sıra son yıllarda
arıcılık yaparak kendilerine bir ek gelir sağlamışlardır.
Yukarı Çanakçı Köyü Yukarıçanakcı köyü
Sivrice ilçe merkezine 22 Km .mesafede olup , Doğusunda Yazyağmuru köyü
, Batısında Doğansu köyü , Kuzeyinde Alaaattin köyü , Güneyinde
Aşağıçanakcı köyleri ile sınırlıdır . Toplam
17 hane mevcuttur.Yerleşik nüfusu 62 kişidir.
Yukarıçanakcı köyü ve mezralarında
arpa , buğday , sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi
sebze üretimi vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert
olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedirYukarıçanakcı köyünde bir adet
ilköğretim okulu mevcut olup eğitim öğretim yapılmaktadır.
Yürekkaya Köyü Yürekkaya Köyü;33 hane,31 kişilik
nüfus ve ÇAMURLUK isimli bir mezradan oluşmaktadır. Yürekkaya
Köyü;batısında Gelindere Köyü,güneyinde Canuşağı Köyü,Kuzeyinde
Taşlıyayla Köyü,doğusunda Tarlatepe Köyleriyle sınırlıdır. Yürekkaya
Köyü ;Sivrice ilçe merkezine 48 km.Elazığ il merkezine 78 km.
mesafededir.İlçe ve il ile olan ulaşım köy sakinlerince çalıştırılan
minübüslerle hergün yapılmaktadır.
Yürekkaya Köyü tam anlamıyla tatil köyü
hüviyetindedir.Özellikle İstanbul’a yurt dışına aşırı göç
yaşanmıştır.Yaz aylarında memleketlerine gelen Yürekkaya sakinleri
tatillerini köylerinde geçirdikten sonra tekrar ikamet ettikleri illere
dönerlerler Yürekkaya Köyü yolu 2005 yılı
itibariyle tamamen asfalttır. Yürekkaya köyü ve mezralarında
üzüm,kayısı,dut,ceviz,nar,badem,arpa , buğday , sebze olarak domates ,
biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Yürekkaya
köylülerinin en önemli geçim kaynağı kayısıcılıktır. Arazının sulak
olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle Yılda bir dönem ürün
elde edilmektedir.