Akbuğday Köyü
Eski adı BİŞİRTO olan bu köyümüz 63 hane ,462 nüfus sayısı ve Elbistan,Kavak ve Kurttepe Mezralarından oluşan köyümüzdür.Behremaz Bölgesi alanında bulunan Akbuğday köyü ilçe merkezine 30 km.uzaklıktadır.Elektrik ve Kapalı şebeke suyu bulunmaktadır.
 Akbuğday Köyü Batı yönüyle Hazarbaba Dağı eteklerine kurulmuştur.Geniş arazileri bulunan köyde arpa,buğday ve özellikle fasülye üretimi yapılmaktadır. Akbuğday Köyünde tarımın dışında Hayvancılık ve arıcılıkta önemli bir gelir kaynağı olarak kendini göstermektedir.

Akseki Köyü
  Akseki Köyü İlçe merkezine 28 km. mesafede olup 35 hane ve 131 kişilik nüfusa sahiptir.Venk ve Bekerme Mezralarına sahiptir.İlçenin Batısında kalmaktadır. Dağlık bir arazi yapısına sahip olduğundan tarım ürünleri ihtiyaçlarını karşılayacak kadar yetiştirilir. Bu köyümüzde tarım sektöründen gelir elde edilmez.Hayvancılık ve arıcılık yapılır. Meyve olarak incir, ceviz, badem Nar ağırlıklıdır. İstanbul ve Adana illerine çok göç veren bu köyümüzde genellikle yaşlı nüfusun ikamet ettiği görülüyor.Aksekili Genç nüfus eğitimlerini tamamlamak ve işlerini devam ettirmek için köyden ayrılmışlardır. Öğrenci yokluğundan Okulları kapalıdır. Elektrikleri, telefonları ve kapalı şebeke suları vardır. Köy çeşmesi su ihtiyaçlarının karşılandığı ve sohbet edildiği buluşma yerlerindendir. Köye ait minibüs bulunmaktadır.İhtiyaçlarını İlçe merkezi ve çoğunlukla Elazığ merkezinden karşılamaktadırlar.

Alaattin Köyü
Alaattin köyü Sivrice ilçe merkezine 12 Km .mesafede olup , doğusunda Başkaynak Köyü kuzeyinde Karacalı Köyü,batısında Yedikardeş Köyü , güneyinde Y.Çanakcı  Köyleri vardır.Köyün kuruluşu 1500 lü yıllara dayanmakta olup  halkının Şanlıurfa Siverek ilçesinden bu bölgeye gelip yerleştiği söylenmektedir.Alaattin  köyünde mezra yoktur .Yerleşik nüfusu 201 kişidir.Toplam 30 hane mevcuttur.
 
Alıncık Köyü
Alıncık köyü Sivrice ilçe merkezine 8 Km .mesafede olup , doğusunda Kürk köyü, kuzeyinde Bekcitepe köyü , batısında Dedeyolu köyü vardır. Köyün kuruluşu 1300 lü yıllara dayandığı söylenmektedir.  Yerleşik nüfusu 15 kişidir. Toplam 11 hane mevcuttur Alıncık köyü ve mezralarında arpa , buğday , yonca , fasulye ;sebze olarak domates, biber salatalık .patlıcan gibi ürünlerin üretimi vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir

Aşağı Çanakçı köyü
Aşağı Çanakcı köyü  Sivrice ilçe merkezine 25 Km .mesafede olup , doğusunda Hacılar , kuzeyinde Doğansu , batısında Yukar Çanakcı , güneyinde Yazyağmur  köyleri vardır.Yerleşik nüfusu 84 kişidir. Toplam 25 hane mevcuttur.Aşağı Çanakcı köyü ve mezralarında arpa , buğday , yonca , fasulye sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan yetiştirilmektedir. Arazinin sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir.

Başkaynak Köyü
Başkaynak köyünün Eski adı KEYDAN olup Sivrice ilçe merkezine 21 Km. mesafede, doğusunda Yıldızhan köyü, kuzeyinde Elmasuyu köyü , batısında Alaattin köyü , güneyinde Üçlerce   köyleri bulunmaktadır. Yerleşik nüfusu 600 kişidir ,Toplam 86 hane mevcuttur.Başkaynak Köyü’nün TEPE, BAHA, ŞEMERT, KONAK, REZAK, DELOSMAN, KÜŞ, MİKAİL ve REBET Mezraları ile en büyük köylerimizden birisidir.  Başkaynak Köyü Behremaz Bölgesi köylerindendir. Başkaynak köyünde iki adet ilköğretim okulu mevcut olup eğitim öğretime devam edilmektedir.

Bekçitepe Köyü
   Bekçitepe köyü Sivrice ilçe merkezine 11 Km .mesafede olup , doğusunda  Güney köyü kuzeyinde Germil köyü , batısında Dedeyolu köyü , güneyinde Sivrice ilçesi merkezi   ile sınırlıdır . Bekçi tepe   köyünde  doğanlar mezrasında 6 hanede 71 kişi  yaşamaktadır. Yerleşik nüfusu 90 kişidir. Toplam 30 hane mevcuttur Bekçitepe köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup , öğrenci sayısı yetersiz olduğundan dolayı eğitim öğretim yapılmamaktadır. Sivrice Köylerine göre okuma oranı en yüksek olan köylerimizdendir.Çocuklarının tahsillerini tamamlamalarını sağlamak için köyden Elazığ’a göç çok yüksektir.Yaz aylarında Okulların kapanmasıyla köy nüfüsü 3-4 katına çıkmaktadır.Köyden ayrılmayan yerleşik nüfusun büyük bölümü hayvancılık yapmaktadır.Bekçitepe Köyüne ait verimli ve düz ovalarının fazlalığıda hayvancılığın yanında tarımıda getirmektedir.Bekçitepe Köyü Üzüm ile Karpuz ve kavun üretimi yapmaktadır. Bekçitepe köyü ve mezralarında   arpa , buğday ,  sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir. Küçükbaş Hayvancılık Bekçitepe Köyünün en büyük gelir kaynağı olarak göze çarpar.

Canuşağı Köyü
Canuşağı Köyü en dağınık köylerimizden biridir.Köy Merkezi Okul ve Camiinin bulunduğu alandır.Bu alanda Köy Odası,İlköğretim Okulu Ve Köy Camiisi bulunmaktadır.Canuşağı Köylüleri ise ZİYALAR, ALİBEK, KÜRTÇÜLER, ŞERİFAĞA ve SİMOLAR Mezralarında yaşamlarını sürdürmekteler.Bu Mezra sakinlerine eşit uzaklıkta olması nedeniyle Camii,okul ve Köy odası Mezralardan biri içerisine değilde üç mezraya eşit uzaklıktaki alana yaptırılmıştır.Öğrenci yetersizliğinden dolayı okul kapalı durumdadır. Canuşağı Köyü Sivrice İlçesine 44 km. mesafede olup elektrik ve telefon şebekeleri mevcuttur.Köy 25 hane ve 5 mezradan oluşmakta,köyün nüfusu 97 kişidir. Köyün geçim kaynağı olarak Küçükbaş hayvancılık ön sırada yere almaktadır.Arazilerin engebeli olması nedeniyle tarım alanları sadece ihtiyaçları karşılamak amacıyla kullanılmaktadır.Kayısı üretimi ve arıcılıkta köye gelir getiren ürünlerdir.Köye ait minübüs bulunmakta, hergün Elazığ Merkezine yolcu taşınarak ihtiyaçlar karşılanmaktadır. Köy gençleri İstanbul ağırlıklı olarak göç etmişler ve kendilerine ait tekstil atölyelerinde hayatlarını devam ettirmektedirler.

Çatakkaya Köyü
Çatakkaya köyü Sivrice ilçe merkezine 34 Km .mesafede olup , doğusunda  Dikmen köyü kuzeyinde Doğansu köyü , batısında Uslu köyü , güneyinde Fırat nehri  ile sınırlıdır .CANDI Mezrası vardır. Yerleşik nüfusu 153 kişidir. Toplam 35 hane mevcuttur. Erkeklerin % 91’ ı bayanların ise % 60 ‘i okur yazardır. Çatakkaya köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup  eğitim öğretim öğrenci yetersizliğinden dolayı devam etmemektedir. Çatakkaya Köyü kapalı su şebekesi,elektrik ve telefonu muvcut olan bir köyümüzdür.Köye ait taşıma araçlarıyla Elazığ ve Sivrice merkezine seferler düzenlenmektedirler.

Çevrimtaş Köyü
Çevrimtaş Köyümüzün eski adı AYVOS olarak bilinmektedir.Çevrimtaş 35 hane ve 185 adet nüfustan oluşmaktadır. Çevrimtaş köyü Sivrice ilçe merkezine 63 km.ve Elazığ Merkezine ise 93 km. uzaklıktadır.Çevrimtaş Yukarı ve aşağı mahalleden oluşmaktadır. Sivrice Köyleri içerisinde keçileri ile ünlü bir köydür.Meşhur AYVOS Keçileri bu köyümüzde yetiştirilmektedir.Geçim kaynakları arasında Kayısı önemli bir yer tutmaktadır.Ayrıca Dut ve Pekmez,İncir,Nar bu köyümüzde yoğunlukla yetişen ürünlerdendir Fırat Nehri üzerine kurulan KARAKAYA BARAJ GÖLÜ yamacında kurulan bu köy eşsiz manzarasıylada göze hitap etmektedir.Çocuklarının eğitimlerini devam ettirebilmelerini sağlamak için İstanbul başta olmak üzere batıya yüksek oranda göç olmuş ve öğrenci yetersizliği nedeniyle de köyde bulunan Çevrimtaş İlköğretim Okulu kapalı durumdadır. Çevrimtaş Köyü kapalı sistem şebeke suyuna ,elektrik ve telefona sahiptir. Köy ile Sivrice ve Elazığ arasındaki ulaşımı köylerine ait toplu ulaşım araçlarıyla yapılmaktadır.
 

Çortunlu Köyü
Çortunlu Köyü Sivrice ilçesinin kuzey batısında olup 44 hanesi,DEMUŞAĞI ve KASIMUŞAĞI adlı 2 mezrası,145  adet nüfusu olan bir köyümüzdür.Sürülebilir ve ekilebilir geniş arazileri bulunan bu şirin ve yeşil köyümüzün başlıca gelir kaynağı hayvancılık ve tarımdır.Kapalı şebeke suyu,elektrik ve telefonu olan Çortunlu Köyünde öğrenci yetersizliği nedeniyle okul kapalı durundadır.Öğrenciler eğitimlerini İlçe merkezinde ve GÖZELİ Köyü’nde bulunan Pansiyonlu İlköğretim okullarında devam ettirmektedirler.Çortunlu Köyü Sivrice İlçe Merkezine 35 km. mesafede olup ulaşım köye ait minübüslerle sağlanmaktadır.

Dedeyolu Köyü
Dedeyolu köyü Sivrice ilçe merkezine 22 Km .mesafede olup , doğusunda  Betepe- Alıncıkde köyü , batısında Kavak-Kavallı ,Güneyinde Kürk –yedipınar köyleri ile  sınırlıdır .Köyün eski adı  YUKARI HUH olarak bilinmektedir. Dedeyolu Köyünde 105 hane ,ULUOVA isimli 1 mezra 393 nüfüs bulunmaktadır.Dedeyolu Köyü Sivrice ilçesine 22 km.Elazığ Merkezine  25 km.mesafede ve yolun tamamı asfalttır.Dedeyolu Köyü’de tarım en önemli geçim kaynağıdır.Tarım ürünlerinden Şekerpancarı, Kültür mısırı,Sebzelerden Domates, biber, patlıcan,Taze Fazülye,Soğan ve Patates üretimi ticari boyutta yapılmaktadır.Meyvelerden ise Elma,Armut,Kayısı sıklıkla görülmektedir.Dedeyolu Köyü Kirazlarıylada ün salmış ve Haziran 2005 yılında Sivrice Kaymakamlığı ile Sivrice Belediye Başkanlığı bir köyde ilk olarak bir festival düzenlemişlerdir.Bu festivalde Dedeyolu Köyü Kiraz Festivali olarak tarihteki yerini almıştır. Dedeyolu Köyü okuma seviyesi en yüksek olan köylerimiz arasındadır. Köy merkezinde ve Uluova Mezrasında 2 adet ilköğretim okulu mevcut olup bu okullar eğitim öğretim vermeye devam etmektedirler.
 

Dereboynu Köyü
Eski adı TEŞDEK olan bu köyümüz 24 hane,44 adet nüfusa sahip ve ilçe   merkezine 50 km. mesafededir.Dereboynu Köyü kış aylarında nüfusu çok azalan  bir durum gösteriyor.Köy sakinleri kış aylarında Sivrice Merkezine ve Elazığ merkezine göç etmektedirler.

Dikmen Köyü
Köyün tarihçesi 1300 yıllarda bu bölgeye göcepe olarak yaşayan bir gurup insanın yerşeştiği ve nüfusunun 1000 lere ulaştığı daha sonra zamanla  bu rada yaşayan halkın köyden ayrıldıkları bilinmektedir .    Köyün eski adı  CÜGE olarak bilinmektedir. Dikmen köyü Sivrice ilçe merkezine 40 Km .mesafede olup , doğusunda  Üğrük köyü kuzeyinde Ardoğa köyü , batısında Akseki Bekerme mezrası   , güneyinde Catakkaya köyü    ile sınırlıdır. Yerleşik nüfusu 45 kişidir. Toplam 10 hane mevcuttur. Dikmen köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup , öğrenci sayısı yetersiz olduğundan dolayı eğitim öğretim yapılmamaktadır. Dikmen köyü arpa , buğday ,  sebze olarak domates , biber, salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir .

Doğanbağı Köyü
Eski adı ABUTAHİR olan Doğanbağı Köyü 44 hane,80 kişilik nüfusa sahiptir. Doğanbağı Köyü’nün kuruluşu 16.yy. dayanmaktadır.Köy ilçe merkezine 61 Km. Elazığ’a 91 km. mesafededir. Abutahir Köyü 1566 yıllarında Harput Sancağına bağlı Nahiye olarak geçmekte ve bu nahiyeye Sivrice’nin 25 adet köyü bağlanmıştır. Abutahir okuma seviyesi en yüksek bir köyümüzdür. Köy halkının % 80 yüksek tahsil yapmıştır. Ülkenin çeşitli yerlerinde memuriyette bulunan okur kesim ailelerini de yanlarına aldıklarından köy nüfusu azlmıştır. Ancak Abutahir sakinleri bu köyü yazlık olarak kullanmakta,yaz tatillerini Fırat Nehrinin yamacındaki köylerinde geçirmektedirler.Sivrice’ye bağlı köyler içerisinde kanalizasyon şebekesi olan tek köyümüzdür. Abutahir Köyü tarihi izlerle doludur.Bu köyümüzde Selçuklulara ait bir kümbet bulunmaktadır.Bu kümbette iki adet mezar vardır.
 

Doğansu Köyü
   Doğansu köyü Sivrice ilçe merkezine 25 Km .mesafede olup , doğusunda  Yukarıçanakcı ve Kösebayır köyü kuzeyinde Çatakkaya köyü , batısında Uslu köyü , güneyinde Ügrük köyleri    ile sınırlıdır. Köyün eski adı  NERGİZE  olarak bilinmektedir.26 hane,TEYYARE İsimli bir mezra,57 kişilik bir nüfusa sahiptir.Sivrice İlçesi içerisinde en fazla göç veren bir köy konumundadır. Köylülerin geneli İstanbul-Kartal bölgesinde toplanmış ve ticaretle uğraşmaktadırlar. Tekel Fabrikası nedeniyle Nergize ve civar köylerden İstanbula göç sebeplerdendir. Doğansu köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup , öğrenci sayısı yetersiz olduğundan dolayı eğitim öğretim yapılmamaktadır. Doğansu köyü ve mezralarında   arpa , buğday ,  sebze olarak domates , biber salatalık  gibi sebze üretimi vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir. Doğansu Köyü;gelenek,görenek ve adetleriyle Elazığ kültürüyle bire bir özellik taşır.

Dörtbölük Köyü
Dörtbölük köyü Sivrice ilçe merkezine 15 Km .mesafede olup , doğusunda  Doğansu köyü kuzeyinde, Y.Çanakçı köyü , batısında Düzbahçe köyü , Güneydoğusunda Kürk Köyü,güneyinde Yedi kardeş köyü ile sınırdır. Dörtbölük  Köyünde; Suludere mezrasında 6 hanede 21 kişi , Celatlar Mezrasında 3 hanede 15 kişi, Harabe Mezrasında  4 hanede 24 kişi Delolar mezrasında 5 hanede 26 kişi yaşamaktadır. Dörtbölük köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup , öğrenci azlığından eğitim öğretim yapılmamaktadır . Dörtbölük Köyü bir anlamda gurbetçi köyümüzdür.Köy sakinlerinin % 95’i yurt dışına gurbetçi olarak geçimlerini sağlamak üzere gitmişlerdir.Maddi durumlarını düzelten köy sakinleri Dörtbölük Köyüğndeki yerleşim yerlerine lüks evler yaparak yurt dışından tatillerini geçirmek üzere gelmektedirler. Köy sakinleri ve gurbetçiler tarafından yaptırılan Dörtbölük Camii. Dörtbölük  Köyü;GEDİK,DELOLAR,SULUDERE,KALDIRIM,CELLATLAR,HARABA mezralarından oluşmakta, yolu asfalt,kapalı şebeke suyu,telefonu ve elektriği olan bir tatil köy konumundadır.

Duygulu Köyü
Duygulu Köyü; Batısında Görgülü Köyü, Güneyinde Ilıncak Köyü, Doğusunda Kalaba Köyü ile sınırlıdır. Duygulu Köyü;20 hane,85 kişilik nüfusa sahip olup,Sivrice İlçe merkezine 44 km,Elazığ merkezine 74 km. mesafededir. Dağlık bir araziye sahip olan Duygulu köyü Hayvancılık ve kayısı üretimiyle uğraşmaktadır. Duygulu Köyü’de ;üzüm ve badem de yetişen diğer ürünler arasında göze çarpmaktadır. Dışarıya göç vermiş köylerimizden olan Duygulu sakinleri genellikle Adana yöresine kısmen de İstanbul’a yerleşmişlerdir. Köy kış aylarında birkaç yaşlı ve emeklinin konakladığı bir yerleşim yeri olmasına rağmen yaz aylarında nüfus oldukça kalabalıklaşır ve köyde hayat canlanır. Duygulu Köyü’nde bir ilköğretim okulu mevcut ancak öğrenci yokluğundan kapalı durumdadır.Elektrik ve telefon şebekeleri olan köyün yolu da 2005 itibariyle asfaltlanmıştır.

Düzbahçe Köyü
Düzbahce köyü Sivrice ilçe merkezine 5 Km .mesafede olup , doğusunda  Yedikardeş köyü kuzeyinde Kürk köyü , batısında Soğukpınar köyü , güneyinde Yukarı çanakcı   köyü ile sınırlıdır .10 hane, KAZKIRAN ve DÜZBAHÇE isimli 2 mezrası mevcuttur.36 adet nüfusa sahiptir.Haftasar sakinleri genellikle ticaret ve memuriyetle meşkul olduklarından köy nüfusunun % 100 Sivrice ilçe merkezinde ikamet etmekte,yaz aylarında tekrar köye gelerek yaz aylarını geçirmektedirler.Köy yazlık olarak kullanılmaktadır.Haftasar köyünde bir ilköğretim okulu mevcut olup öğrenci yokluğundan eğitim-öğretim verilmediğinden kapalı durumdadır. Haftasar Köyü; elma,armut kiraz,ayva gibi ürünlerinin yanı sıra Karlık mevkiinde yetiştirilen çilekleriyle adından söz ettirmektedir.

Elmasuyu Köyü
Elmasuyu köyü Sivrice ilçe merkezine 25 Km .mesafede olup , doğusunda Akbuğday köyü  , batısında Sürek köyü , Kuzeyinde Maden ilçesi Kavak  köyü  , Güneyinde Başkaynak   köyleri ile  sınırlıdır. Toplam 66 hane mevcuttur Yerleşik nüfusu 256 kişidir Elmasuyu köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup  eğitim öğretim yapılmaktadır. Elmasuyu köyü ve mezralarında   arpa , buğday ,  sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır .Bu köyümüzde gelir getiren ürün ise fasülyedir. Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir. Hayvancılık ve tarım başlıca geçim kaynakları olarak görülmektedir. Köy arazisinin %63 i ekilmektedir. 16380 metre kare tarla arazisi 2060 metre kare meyve arazisi 520 metre karesi sebze arazisi olmak üzere toplam 18960 metre kare ekili arazisi vardır.

Gelindere Köyü
Gelindere Köyü 53 hane,HENK,KASAPLAR ve DÜZTAŞ mezralarından oluşmuş,Sivrice İlçe merkezine 61 km.Elazığ’ a 91 km.mesafededir.Arazisi dağlık olduğundan tarım çok az yapılmakta,geçim kaynağı olarak kayısı üretimi ve hayvancılık ön sıraları almaktadır.Dağınık bir yerleşim göze çarpmaktadır.Mezralarıyla Fırat Nehri üzerine kurulan KARAKAYA BARAJ GÖLÜ manzarası ve kayısısı ile ün salmıştır. Gelenek ve görenekleriyle Tipik bir Elazığ yaşantısı  hakimiyeti vardır.

Görgülü Köyü
Görgülü Köyü 26 hane,106 nüfusa sahip olup,ilçe merkezine 44 km.,il merkezine ise 74 km.mesafededir.Fırat Nehri üzerinde kurulan KARAKAYA BARAJ GÖLÜ kıyısındadır.Geniş ve düz arazilerinde tarımın yanısıra üretilen Kayısı ile ekonomik olarak rahat köylerimizdendir.Köy sakinlerinden genç nüfus İstanbul’a  yerleşmiş ve ekseriya tekstil alanında ticari hayatlarını devam ettirmektedirler. Görgülü Köyü; Doğusunda Duygulu Köyü,Batısında Topaluşağı Köyü,Kuzeyinde Ilıcak Köyü ve Güneyinde Fırat Nehri bulunmaktadır. Görgülü Köyü; Kayısı üretimi ve toprağının kayısı ağacına uygunluğuyla üretimini kayısı üzerine yoğunlaştırmaktadır. Görgülü Köyü bir ilköğretim okuluna sahip,ancak öğrenci yokluğu nedeniyle eğitim-öğretim yapılmadığından okul kapalı durumdadır.Köyün yolu asfalt olup,elektrik ve telefon şebeke hatlarıda mevcuttur.
 

Gözeli Köyü
Gözeli Sivrice İlçesinin en büyük köylerindendir. Geniş arazisi nedeniyle çok dağınık bir yerleşim şekline sahiptir. Bu dağınıklık bir çok mezranın oluşmasına neden olmuştur. Gözeli Köyü;İlçe merkezine 23 km. İl merkezine 53 km. mesafede olup yolun tamamı asfalttır.Başlıca geçim kaynağı olarak ;tarım,meyvecilik ve arıcılık başta gelmektedir.Gözeli Köyü Elazığ-Malatya kara yolu üzerinde kurulduğundan ulaşım sorunu olmayan bir köy konumundadır.Gözeli köyünde bir sağlık evi mevcut olup sağlık hizmetleri bu sağlık evinde verilmektedir. Gözeli Köyü’nde bir adet pansiyonlu ilköğretim okulu mevcut olup eğitim-öğretim bu okulda verilmektedir.Bu okulda çevre köyden gelen öğrencilerede yatılı öğretim verilmektedir.

Günbalı Köyü
Günbalı Köyü; Kuzeyinde Mollaali Köyü, Güneyinde Dereboynu Köyü, Doğusunda Kavallı Köyü ve Batısında Baskil ilçesi Sarıtosun köyleriyle sınırlıdır.118 hane,122 nufusa sahip olup,ilçe merkezine 38 km.il merkezine ise 35 km.mesafededir.Günbalı Köyü Mollahüseyin İsimli bir mezrayada sahiptir. Geniş ve düz arazilere sahip olan Günbalı Köyü sakinleri geçimlerini tarım ürünleri ile hayvancılık yaparak sağlamaktadırlar.Meyvecilik ise ailelerin ihtiyaçları kadar üretilmektedir.Tahıl ürünlerinden arpa ve buğday üretimi başlıca gelir kaynağı olarak ön sıraları almaktadır. Günbalı Köyü kapalı su şebekesine,elektrik ve telefona sahip bir köy konumundadır. Günbalı Köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup eğitim öğretim devam etmektedir.

Güney Köyü
Güney köyü Sivrice ilçe merkezine 11 Km .mesafede olup , Doğusunda Cevizdere  köyü  , Batısında Bekçi tepe köyü , Kuzeyinde Acıpayam köyü  , Güneyinde Hazar gölü ile  sınırlıdır. Güney  köyünde Yeniköy mezrasında 25 hanede 200 kişi yaşamaktadır. Yerleşik nüfusu 320 kişidir.oplam 41 hane mevcuttur. Güney köyünde bir adet Yeniköy mezrasında da bir adet olmak üzere iki adat  ilköğretim okulu mevcut olup  öğrenci  yetersizliğinden dolayı Yeniköy mezrasında eğitim öğretim yapılmamaktadır Güney Köyü 1990’lı yıllardan sonra tamamen turizm yatırımlarına açılmış, Hazar gölü’ne kıyı olması ve Elazığ-Diyarbakır yolununda buradan geçmesini fırsat bilerek arazilerini tatilcilerin yaz aylarında gelip dinlenmeleri için yazlık siteler ve villa türü konut yapımına imkan sağlayarak turizme açılan bir konumdadır. Şuan Güney Köyü arazileri üzerine kurulmuş 400 adet villa türü konut mevcuttur. Ayrıca Sahil kenarına yapılan turistik tesislerde Güney Köyünü yaz aylarında şenlendirmektedir. Turistik gelirlerin yanı sıra Güney Köyü sakinleri hayvancılık ve tarımla gelirlerini sağlamaktadırlar.Güney Köyü ve Yeniköy Mezrasında yetiştirilen ,halk arasında öküz gözü isimli üzümle de Elazığ’da ve bölgede isminden sık sık söz ettirmektedir.

Hacılar Köyü
Hacılar köyü Sivrice ilçe merkezine 30 Km .mesafede olup , doğusunda  Çataldut Köyü, kuzeyinde Aşağıçanakcı Köyü , batısında Kayapınar Köyü , güneyinde Avut köyü  ile sınırlıdır. Hacılar Köyün tarihçesi 1500 yıllarında , köy halkı Orta Asya’dan geldiği  söylenmektedir. Toplam 37 hane mevcuttur.Yerleşik nüfusu 111 kişidir. Hacılar köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup , öğrenci sayısı yetersiz olduğundan dolayı eğitim öğretim yapılmamaktadır Hacılar Köyü arazisi coğrafi konumu dağlık olduğundan genelde hayvancılık daha gelişmiştir.Tarım ürünleri ihtiyaç kadar ekilmekte,harman yeri olarakta köy yolunun kullanıldığı görülmektedir. Arıcılık Hacılar Köyünde başlıca gelir kaynağı olarak görülmektedir. Köyde göç çok yoğun olarak yaşanmıştır.Köyün genç nüfusu çalışmak üzere İstanbul’a yerleşmiştir.Köy daha çok yazın kalabalık olmakta,yaz aylarını köylerine gelen köy sakinleri hem tatillerini hem de kışlık erzaklarını temin etmek amacıyla köye gelmektedirler. Hacılar Köyünde bir ilköğretim okulu mevcut olup öğrenci yokluğundan eğitim-öğretim yapılamamaktadır. 1915 yıllarına kadar Diyarbakır, Çermik, Çüngüş kervan yolu bu köyümüz üzerinden geçmiştir. Köy yaşlılarından alınan bilgiye göre Hacılar İsmi Kervan yolunun geçmesi nedeniyle Hac’a giden vatandaşlar gidiş ve dönüşlerinde bu köyde mola verip dinlendiklerinden dolayı bu köyümüze HACILAR ismi verilmiştir.

Ilıncak Köyü
Ilıncak Köyü; Doğusunda Çevrimtaş Köyü, Batısında Topaluşağı Köyü,Güneyinde Fırat Nehri,Kuzeyinde Görgülü Köyleriyle komşudur. Ilıncak Köyünün eski adı AŞAĞI EĞLÜK olarak bilinmektedir. 48 hane,63 kişilik bir nüfusa sahiptir Ilıncak Köyü Sivrice İlçe merkezine 52 km.Elazığ il merkezine ise 45 km.mesafededir. Ilıncak Köyü Fırat Nehri üzerine kurulan KARAKAYA BARAJ GÖLÜ’ne en yakın bir yerleşim merkezi konumundadır.Köyde bir ilköğretim okulu mevcut olup,öğrenci yetersizliğinden eğitim öğretim verilemediğinden kapalı durumdadır.Ilıncak köyü dışarıya en fazla göç veren köylerimizdendir.Özellikle Adana ve İstanbul illerine yerleşim çok fazla olmuştur. Kış aylarında Ilıncak Köyünde genç nüfusa rastlamak çok zordur. Köyde genellikle emekliler ve çiftiçilik ve hayvancılıkla uğraşan yaşlı vatandaşlar kalmaktadır. Ancak yaz aylarında dışarıda bulunan Ilıncak Köylüleri köylerine gelerek yaz aylarını burada geçirmektedirler.

Kalaba Köyü
   Kalaba Köyü; Doğusunda Kılıçkaya Köyü,Batısında Gözeli Köyü,GüneyindeAkseki Köyleri ile komşudur. Kalaba Köyü:67 hane,48 kişilik nüfusa sahip olup,İlçe merkezine 45 km.il merkezine 70 km mesafededir.Kalaba Köyünde bir ilköğretim Okulu mevcut olup öğrenci yokluğundan kapalı durumdadır. Köyde Elektrik ve telefon şebekesi vardır. Kalaba Köyü arazileri dağlık olduğundan tarım ürünleri ihtiyaçları kadar ekilmektedir.Hayvancılık ve Kayısı yetiştiriciliği başlıca geçim kaynakları arasındadır.

Kamışlık Köyü
       Kamışlık Köyü; Diyarbakır-Malatya Yolu üzerinde olan bir köyümüzdür.Yolunun tamamı asfalttır.Yerleşim alanı ve arazileri çok geniş olduğundan köy çok dağınık bir durumdadır. Kamışlık Köyü;Batısnda Gözeli ,Doğusunda Kavak Köyü, Kuzeyinde Dereboynu Köyü ve Güneyinde Kılıçkaya Köylerine komşudur. Kamışlık;İlçe merkezine 20 km, il merkezine 50 km. mesafesindedir. Arazi yapı bakımından hem tarım hem de hayvancılık yapılmaktadır. Gözelide bulunan Celal İlaldı Pansiyonlu İlköğretim Okulu Köyün eğitim hizmetlerini sağlamaktadır.

Kavak Köyü
Kavak Köyü Sivrice İlçesinin batısında olup,Diyarbakır-Malatya yolu güzergahında olan bir köyümüzdür. Kavak Köyü;doğusunda Yedipınar Köyü,batısında Kamışlık Köyü,Güneyinde Kösebayır Köyü,Kuzeyinde kavallı köyleriyle sınırlıdır. Kavak Köyü ;52 hane,KAVAKYAZI isimli bir mezra,83 kişilk bir nüfusa sahip olup,ilçe merkezine 17 km,il merkezine 47 km. mesafededir. Geniş ve düz arazileri mevcuttur.Sahip olduğu toprak türü tuğla yapımına yaradığından Tuğla fabrikaları tarafından toprağı kullanılmaktadır. Kavak Köyü’nde bir ilköğretim okulu mevcut olup öğrenci yokluğundan kapalı durumdadır.Öğrenim çağına gelen öğrenciler Gözeli Köyünde bulunan Celal İlaldı Pansiyonlu İlköğretim Okuluna gitmektedirler. Kavak Köyü sakinleri de özellikle İstanbul şehrine yerleşerek köyden ayrılmışlardır.Kış aylarında Kavak Köyü birkaç emekli ve birkaç hayvancılıkla uğraşan köylülerin ikamet ettiği yer konumundadır. Yaz aylarında dışarıda bulunan Kvak Köyü sakinleri köylerine dönerek hem yaz sıcaklarında köylerinde oluyorlar hem de kışlık ihtiyaçlarını tedarik ediyorlar.Kışlık bulgur,salça,eşbabiye,dut,pekmez ihtiyaçlarını karşılayan Kavak Köyü sakinleri Okulların açılması nedeniyle tekrar İstanbul’a dönmektedirler.

Kavallı Köyü
Kavallı Köyün tarihçesi 1400 yıllarda , Elazığ ilinde harput  mevkiinde ikamet eden Sarı Hatun geldiği  ve köyün şimdiki yerine yerleştiği  bilinmektedir. Kavallı Köyünde tarihi  eser olara sarı Hatun tarafından yapılan cami bulunmaktadır   . Köyün eski adı HELEZÜR olarak   bilinmektedir . Kavallı köyü Sivrice ilçe merkezine 28 Km .mesafede olup , doğusunda  Dedeyolu köyü  , batısında Günbalı köyü , Kuzeyinde Dedepınarı  , Güneyinde Kavak ve Kösebayır köyleri ile  sınırlıdır . Kavallı  köyünde Seküler  mezrasında 5 hanede 27 kişi  yaşamaktadır  . Toplam 27 hane mevcuttur. Yerleşik nüfusu 136 kişidir.Kavallı köyü ve mezralarında   arpa , buğday ,  sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Kavallı Köyü’nde bir ilköğretim okulu mevcut olup eğitim öğretim bu okulda devam etmektedir.

Kayabağları Köyü
Kayapınar Köyün tarihçesi 1500 yıllarda , köy halkının Orta Asya’dan geldiği  ve  buraya yerleştiği bilinmektedir. Köyün eski adı Ermiye olarak   bilinmektedir. Kayapınar köyü Sivrice ilçe merkezine 45 Km .mesafede olup , doğusunda  Hacılar köyü  , batısında Üğruk köyü , ile sınırlıdır . Kayapınar  köyünde Uzunpare mezrasında 10 hanede 36 kişi  yaşamaktadır  . Toplam 50 hane mevcuttur. Yerleşik nüfusu 210 kişidir. Yazları sıçak ve kurak olup kışları soğut ve kar yağışlıdır . Arazı yapısı genellikle dağlık olup yer yer düzlükler mevcuttur. Kayapınar köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup eğitim öğretim yapılmaktadır. Kayapınar Köyü buz gibi suyuyla özellikle av mevsiminde avcıların uğrak yeri olarak göze çarpmaktadır
 

Kayapınar Köyü
Kayapınar Köyün tarihçesi 1500 yıllarda , köy halkının Orta Asya’dan geldiği  ve  buraya yerleştiği bilinmektedir. Köyün eski adı Ermiye olarak   bilinmektedir. Kayapınar köyü Sivrice ilçe merkezine 45 Km .mesafede olup , doğusunda  Hacılar köyü  , batısında Üğruk köyü , ile sınırlıdır . Kayapınar  köyünde Uzunpare mezrasında 10 hanede 36 kişi  yaşamaktadır  . Toplam 50 hane mevcuttur. Yerleşik nüfusu 210 kişidir. Yazları sıçak ve kurak olup kışları soğut ve kar yağışlıdır . Arazı yapısı genellikle dağlık olup yer yer düzlükler mevcuttur. Kayapınar köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup eğitim öğretim yapılmaktadır. Kayapınar Köyü buz gibi suyuyla özellikle av mevsiminde avcıların uğrak yeri olarak göze çarpmaktadır
 

Kılıçkaya Köyü
Kılıçkaya Köyü;Doğusunda Kösebayır Köyü,Batısında Kalaba Köyü,Kuzeyinde Gözeli Köyü,Güneyinde Akseki Köyleri ile sınırlıdır.Kılıçkaya Köyünün  eski ismi KARAFTO olarak bilinmektedir. Kılıçkaya Köyü;51 hane,37 kişilk nüfusa sahip olup,İlçe merkezine 64 km.,İl merkezine 94 km. mesafededir. Kılıçkaya Köyünde bir ilköğretim okulu mevcut olup öğrenci yokluğundan kapalı durumdadır. Kılıçkaya Köyü sakinleri hayvancılık,Arıcılık ve tarım yaparak geçimlerini sağlamaktadırlar. Kılıçkaya Köyü’nde elektrik,telefon mevcut olup şebeke suları yoktur.Köy çeşmesinden su ihtiyaçlarını karşılamakta olan köylüler,geçim sıkıntısı nedeniyle Özellikle İstanbul ve Adana,Mersin illerine göç vermişlerdir.Köyde yaşlı nüfus ve emekli birkaç aile ikamet etmektedir. Kılıçkaya köyünde; arpa , buğday ,  sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan üretimi kendi ihtiyaçları kadar  vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir.

Kösebayır Köyü
Köyün tarihçesi zamanı tam olarak bilinmemekle Elazığ iline bağlı Akçakale  köyünden göçebe hayatı yaşamak üzere Kösebayır köyünün şimdiki yerine yerleşmeleri ile köy kurulmuştur. Köyün eski adı  HİSSOLAR olarak bilinmektedir . Kösebayır köyü Sivrice ilçe merkezine 16 Km .mesafede olup , doğusunda  Dörtbölük köyü kuzeyinde Yedipınar ve Kavak köyü , batısında Uslu köyü , güneyinde Doğansu köyleri ile  sınırlıdır . Toplam 30 hane mevcuttur.Yerleşik nüfusu 170 kişidir. Kösebayır  köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup , öğrenci sayısı yetersiz olduğundan dolayı eğitim öğretim yapılmamaktadır  Kösebayır Köyü kurulduğu eski yerinde heyelan ve toprak kayması nedeniyle tehlike altında olduğundan yeni yapılan afet evlerine  geçerek  tehlike altındaki yerleşim yerlerini boşaltmak zorunda kalmışlardır. Köyün ekonomik durumu bölgenin sulak olması nedeniyle genelde iyi , olup başlıca geçim kaynakları tarım ve hayvancılık ve arıcılıktır..

Kürk Köyü
Kürk Köyünün kuruluşu 1200 yıllarına dayandığı bilinmektedir. Şanlıurfa’nın Siverek ilçesinden ve Harput’tan birkaç ailenin bu bölgeye gelerek yerleştiği söylenmektedir. Kürk köyü Sivrice ilçe merkezine 5 Km .mesafede olup , doğusunda Sivrice ilçesi sanayi mahallesi , batısında Yedipınar köyü , Kuzeyinde Dedeyolu ve Alıncık  köyü  , Güneyinde Soğukpınar   köyleri ile  sınırlıdır. Toplam  120 hane mevcuttur. Yerleşik nüfusu 400 kişidir.Kürk köyünde Ağıl özü  mezralarında 4 hanede 17 kişi yaşamaktadır. Kürk köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup  eğitim öğretim yapılmaktadır Kürk Köyü evleri adeta yeşillikler arasında kaybolmuş görünümündedir… Köyün ekonomik durumu bölgenin sulak olması nedeniyle genelde iyi , olup başlıca geçim kaynakları tarım ve hayvancılık ve arıcılıktır.. Kürk köyü ve mezralarında   arpa , buğday ,  sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Arazinin sulak olması özellikle meyvecilik ve bağcılık alanında yoğunluk göstermektedir.İklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir .  Kürk Köyü konumu bakımından hem Sivrice merkezine yakınlığı hem de Elazığa olan yakınlığı nedeniyle kış aylarında nüfus çok azalmaktadır.Yaz aylarında köy çok kalabalık olmaktadır.Köy sakinlerinin iş yerleri ilçe ve il merkezinde olduğundan Kürk Köyü tatil köy özelliği göstermektedir. Kürk Köyü sakinlerinin % 90’ı memuriyet veya kendi iş yerlerinde çalışmaktadır.İşsizliğin en az olduğu köyümüzdür. Yaşayış,gelenek, görenek ve kültürleriyle Elazığ’la bire bir benzerlik gösterir.

Mollaali Köyü
Mollaali Köyü;Kuzeyinde Elazığ,Güneyinde Günbalı Köyü,Doğusunda Kavallı Köyü,Batısında Sarıtosun Köyleri ile sınırlıdır. Mollaali Köyü 25 hane,64 kişilik nüfus ve Mollahüseyin isimli bir mezraya sahip olup;Sivrice ilçe merkezine 38 km.Elazığ İl merkezine 28 km.mesafededir. Mollaali Köyü geniş ve düz arazilere sahiptir.Tarım başlıca gelir kaynaklarıdır.Tarım ürünlerinden özellikle buğday ve arpa en çok üretilen ürünlerdir. Tarımın yanısıra hayvancılıkta yapılmaktadır. Mollaali Köyü sakinleri yaşayış olarak Elazığ  kültürünü benimsemiş ve hemen hemen aynı tarzda bu kültürü devam ettirmektedir. Mollaali Köyünde bir tane ilköğretim okulu mevcut olup,öğrenci azlığından kapalı durumdadır Mollaali Köyü kalabalık ve göç vermediği yıllarda ilköğretim okulunun yanısıra sağlıkevi olan nadir köylerimizden biriydi.Ancak Mollaali Köyü sakinlerinin memur olarak çeşitli devlet dairelerinde çalışmaları  ve çalıştıkları yerlere yerleşmeleri nedeniyle Sağlıkevi personelide hizmet verceği yeterli sayı olmadığından başka bölgeye çekilerek Mollaali Sağlıkevi kapatılmıştır.

Soğukpınar Köyü
Soğukpınar köyü Sivrice ilçe merkezine 8 Km .mesafede olup , doğusunda Düzbahce köyü  , batısında Dörtbölük köyü , Kuzeyinde Kürk köyü  , Güneyinde Yukarıçanakcı   köyleri ile  sınırlıdır. Soğukpınar Köyü; KARAMOLAR,MIRTOLAR, OMOLAR ve İBOLAR mezralarına sahiptir. Toplam 19 hane mevcuttur.Yerleşik nüfusu 61 kişidir. Yazları sıçak ve kurak olup kışları soğut ve kar yağışlıdır . Arazı yapısı genellikle dağlık olup yer yer düzlükler mevcuttur. Soğukpınar köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup  öğrenci yokluğundan dolayı eğitim öğretim yapılmamaktadır . Soğukpınar köyü ve mezralarında   arpa , buğday ,  sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir . Son yıllarda Soğukpınar köyü üretilen Çilek ile dut pekmezi üretimiyle  adından sıkça söz ettirmektedir.Son zamanlarda bağcılıkta gelişme kaydetmiştir.

Sürek Köyü
Sürek Köyü  tarihçesi 1150 yıllarında , köy halkının  bu köyün olduğu bölgeye yerleşmesi ile kurulduğu bilinmektedir . Sürek Köyü;Batısında Sivrice Merkez ve Karaçalı mahallesi,doğusunda Maden Gezin Beldesi,Kuzeyinde Hazar Gölü,Güneyinde Elmasuyu Köyleri ile sınırlıdır. Sürek Köyünde 31 hane,272 kişilik nüfusa sahip olup,Sivrice ilçe merkezine 6 km.,Elazığ il merkezine 36 km. mesafededir. Sürek Köyü ;Hazar gölü SAHİLİ Yamacına kurulmuş ,Hazar Gölünü yüksekten seyreden şirin bir köyümüzdür. Sürek Köyü ,ilçe ve il merkezine yakınlığı nedeniyle köy sakinlerinin çoğunluğu ilçe ve il merkezinde ikamet etmekte,köyü yaz ayları için tatil yeri olarak değerlendirmektedirler.Sürek Köyü sakinleri geçimlerini % 80 özel sektör ve devlet sektöründe çalışarak sağlamaktadırlar.Sürek Köyü okuma oranı olarak yüksek bir seviyededir.  Sürek köyünde okul bulunmamakta, öğrenciler Sivrice İlçesinde Okumaktadır . Sürek köyü ve mezralarında   arpa , buğday ,  sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir . Köy arazisinin %62 i ekilmektedir. 12760 metre kare tarla arazisi . 3430 metre kare meyve arazisi 1680 metre karesi sebze arazisi olmak üzere toplam 17870 metre kare ekili arazidir . Sürek köyü ve mezralarında   arpa , buğday ,  sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir .

Tarlatepe Köyü
Tarlatepe Köyü;doğusunda Gözeli Köyü,Taşlıyayla köyü,Güneyinde Görgülü Köyü,Kuzeyinde ise Yaruşağı köyleri ile sınırlıdır. Tarlatepe Köyünün eski adı MEŞGÜNÜ olarak bilinmektedir. Tarlatepe Köyü;toplam 98 hane,161 kişilik nüfus ve KUZEYDERE, TAHTİKLER VE TİLKİDERESİ Mezralarına sahiptir. Tarlatepe Köyü Sivrice ilçe merkezine 33 km.Elazığ İl merkezine 63 km. mesafede olup yolunun tamamı asfalttır. Tarlatepe Köyünde vatandaşlarının işleri ve çocuklarının eğitim durumları nedeniyle göç vermiştir.Tarlatepe Köyü yaz aylarında normal nüfusuna ulaşırken yaz tatilinin bitmesi ile sakinleşip sessizleşmektedir.

Taşlıyayla Köyü
Taşlıyayla Köyü;Batısında Kayabağları Köyü,Doğusunda Tarlatepe Köyü,Güneyinde Canuşağı Köyü,Kuzeyinde Yaruşağı Köyleri ile sınırlıdır. Köyün kuruluşu Selçuklular Dönemine rastlamaktadır. Harput Sancağına Bağlı Abutahir birlik köylerindendir.Yeniden yapılaşma nedeniyle Taşlıyayla Köyünde tarihi kalıntılar görülememektedir. Taşlıyayla Köyü;63 hane,82 kişilik nüfus ile ÇAMURLUK ile DÜZTAŞ Mezralarından oluşmaktadır.Sivrice ilçe merkezine 43 km. Elazığ İl merkezine 72 km. mesafededir. Ulaşım köye ait minübüslerle hergün yapılmaktadır.Taşlıyayla Köyü Yolu tamamen asfalttır. Taşlıyayla coğrafi konumuna göre dik ve dağlık olmasına karşın çok verimli arazilere sahiptir.Taşlıyayla arazilerinde Kayısı üretimi en önemli gelir kaynağıdır.Ayrıca elma,üzüm,nar,dut,ceviz,vişne,kiraz,badem ve tarım ürünlerinden buğday,yonca,mısır v.b..yetiştirmektedir. Taşlıyayla Köyü;gerek geçim sıkıntısından ve gerekse çocuklarının eğitmlerini sağlamak amacıyla yoğun bir şekilde göç etmişlerdir.Özellikle Adana,İstanbul ve kısman İzmir Taşlıyayla sakinlerinin göç ettiği iller arasındadır.Taşlıyayla Köyü sakinleri yaz aylarında köylerine dönerek hem yaz tatillerini burada geçirmekte hem de kışlık erzaklarını bu üç aylık sürede temin ederek tekrar yerleştikleri illere dönmektedirler.Kış aylarında köy nüfusu oldukça azalmaktadır.

Topaluşağı Köyü
Topaluşağı Köyü ;Doğusunda Ilıncak Köyü,Batısında Karakaya Baraj Gölü ve Malatya Doğansu İlçesi,Güneyinde Fırat Nehiri, Kuzeyinde Görgülü Köyleri ile sınırlıdır. Topaluşağı Köyü 25 hane,168 kişilik nüfus, BEKİRAĞA, GAZEZİ, ÜREDİLER, DEREBEY, SAKIZ, KILDIŞ, ALİTOPAL, KEÇİLER  isimli 8 Mezralarından oluşmaktadır. Topaluşağı Köyü Sivrice ilçe merkezine 48 km.Elazığ il merkezine 78 km.mesafededir.Ulaşım köy minübüsleri tarafından her gün yapılmaktadır. Topaluşağı Köyü geniş bir araziye sahip olup bir okadarda dağınık köy yapılaşma göstermektedir.Topaluşağı Köyünün en büyük özelliği ise ELAZIĞ-MALATYA ve DİYARBAKIR sınırlarını bir birlerinden ayrıldığı noktada olmasıdır.Ayrıca KARAKAYA BARAJI ve KARAKAYA BARAJ GÖLÜ manzaralarının en güzel görüldüğü yerleşim yeri olarak göze çarpmaktadır.Başlıca geçim kaynakları kayısı ve hayvancılıktır.Okulları açıktır.

Uslu Köyü
Uslu köyü Sivrice ilçe merkezine 25 Km .mesafede olup , doğusunda Doğansu ve Kösebayır köyü  , batısında Akseki köyü , Kuzeyinde Kamışlık köyü  , Güneyinde Çatakkaya  köyleri ile  sınırlıdır . Uslu  köyünde Yenice  mezrasında 5 hanede 27 kişi yaşamaktadır  . Toplam 98 hane mevcuttur Yerleşik nüfusu 348 kişidir. Uslu Köyün tarihçesi 1200 yıllarında  Molla Hasan ve Doruk han isimli iki süvari bu   bölgeye gelerek yerleşmiş ve Çömlekçilik yaparak geçimlerini sağlamışlardır.Uslu Köyünde MTA’ nın yaptığı çalışmalar sonucu çok büyük krom madeni ocaklarına rastlanmıştır.Çalışmalar devam etmektedir. Uslu köyü ve mezralarında   arpa , buğday ,  sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan üretimi vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir Uslu Köyü toprağı yıllar boyunca çanak çömlek yapımında kullanılarak gelir kaynağı olmuştur. Uslu Köyü 1200 yıllarında  Molla Hasan ve Doruk Han isimli iki süvari bu   bölgeye gelerek yerleşmiş ve Çömlekçilik yaparak geçimlerini sağlamışlardır.Sivrice Kaymakamlığı vatandaşların bu toprağı sağlıklı olarak pişirmesini sağlamak için pişirme ocağı yaptırmıştır.

Üçlerce Köyü
Üçlerce Köyü; Sivrice ilçe merkezine 19 Km .mesafede olup , doğusunda Maden İlçesi Polat köyü , batısında Alaattin köyü Kuzeyinde Başkaynak köyü ,Güneyinde Cüngüş İlçesi ve Albayrak köyleri ile sınırlıdır . Üçlerce Köyünün eski adı Samili olarak bilinmektedir Toplam 208 hane mevcuttur. Yerleşik nüfusu 290 kişidir. Üçlerce köyünde Tepe mezrasında 5 hanede 38 kişi yaşamaktadır . Üçlerce Köyün tarihçesi 1400 yıllarında , Şanlıurfa Siverek ilçesinden bir ailenin bu bölgeye yerleştiği bilinmektedir . Üçlerce köy yolunun tamamı olan 19 Km.’ side asfalt yoldur Başlıca gelir kaynakları tarım ve hayvancılıktır.Tarım ürünlerinden Fasülye üretimi en önemli gelir kaynakları arasındadır.

Üğrük Köyü
Üğrük köyü Sivrice ilçe merkezine 40 Km .mesafede olup , doğusunda Kayapınar köyü  , batısında Dikmen köyü , Kuzeyinde Çatakkaya köyü  , Güneyinde Avut köyleri ile  sınırlıdır . Üğrük köyü Canberk  mezrasında 9 hanede 38 kişi yaşamaktadır Toplam 15 hane mevcuttur. Yerleşik nüfusu 85 kişidir. Üğrük köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup eğitim öğretim yapılmamaktadır . Üğrük köyü ve mezralarında   arpa , buğday ,  sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir .  Ügrük Köyü sakinleri geçim şartlarının elvermemesi nedeniyle İstanbul başta olmak üzere ülkemizin çeşitli illerine göç etmiş durumdadırlar.Köyde kalanlar hayvancılık ve kısmen arıcılık yaparak geçimlerini sağlamaya çalışmaktadırlar. Ügrük Köyü Canberk Mezrasında ;Kayısı ve arıcılık en önemli gelir kaynaklarıdır.

Yaruşağı Köyü
Yaruşağı Köyü ;Sivrice ile Baskil ilçelerinin birleştiği yerde kurulmuş bir köydür.Doğusunda Gözeli Köyü,Batısında Baskil-Sarıtaş Köyü,Güneyinde Tarlatepe Köyü,Kuzeyinde ise Çortunlu köyleri vardır. Yaruşağı Köyü17 hane,ÇALEMLİK isimli bir mezra,52 kişilik nüfusa sahip olup,Sivrice İlçe merkezine 38 km,Elazığ İl merkezine 68 km.mesafededir.Köy yazlık olarak kullanılmakta,köy sakinleri genellikle İl merkezinde ikamet etmektedirler. Yaruşağı köyü ve mezralarında   arpa , buğday ,  sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir.
 

Yedikardeş Köyü
Yedikardeş  Köyün tarihçesi 1750 yıllarında , köy halkının  Ş.urfa ili Siverek ilçesinden kan davası nedeni ile kaçan bir ailenin oğullarından birinin bu köyün olduğu bölgeye yerleşmesi ile kurulduğu bilinmektedir . Yedikardeş köyü Sivrice ilçe merkezine 5 Km .mesafede olup , doğusunda  Karacalı mahallesi kuzeyinde Dörtbölük köyü , batısında Düzbahçe ve Soğukpınar  köyü , güneyinde Alaattin  köyü  ile sınırlıdır . Köyün eski adı Karik olduğu  bilinmektedir . Toplam 38 hane mevcuttur. Yerleşik nüfusu 54 kişidir. Yedikardeş Köyü sakinlerinin % 90’nı Sivrice İlçe merkezinde ikamet etmektedir.
 

Yedipınar Köyü
Yedipınar köyü Sivrice ilçe merkezine 17 Km .mesafede olup , doğusunda Dörtbölük köyü  , batısında Düzbahçe köyü , Kuzeyinde Kürk köyü, Güneyinde Kavak  köyleri ile  sınırlıdır .Yedipınar Köyünün eski adı Halife olarak   bilinmektedir. Toplam 17 hane mevcuttur. Yerleşik nüfusu 68 kişidir. Yedipınar köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup  öğrence yetersizliğinden dolayı eğitim öğretim yapılmamaktadır Yedipınar köyü ve mezralarında   arpa , buğday ,  sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir Yedipınar Köyü 17 km.lik yolunun tamamı asfalt yoldur.Diyarbakır –Malatya kara yolunun bu köy sınırlarından geçmesi nedeniyle ulaşım problemi yaşanmamaktadır.Ayrıca bu güzergahta çalışan köy minübüsleri de ilçe ve il ile olan ulaşımı sağlamaktadır. Yedipınar köylüleri geçimlerini memuriyetle sağlamanın yanı sıra son yıllarda arıcılık yaparak kendilerine bir ek gelir sağlamışlardır.
 

Yukarı Çanakçı Köyü
Yukarıçanakcı köyü Sivrice ilçe merkezine 22 Km .mesafede olup , Doğusunda Yazyağmuru köyü  , Batısında Doğansu köyü , Kuzeyinde Alaaattin köyü  , Güneyinde Aşağıçanakcı  köyleri ile  sınırlıdır . Toplam 17 hane mevcuttur.Yerleşik nüfusu 62 kişidir. Yukarıçanakcı köyü ve mezralarında   arpa , buğday ,  sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle yılda bir dönem ürün elde edilmektedir  Yukarıçanakcı köyünde bir adet ilköğretim okulu mevcut olup eğitim öğretim yapılmaktadır.
 

Yürekkaya Köyü
Yürekkaya Köyü;33 hane,31 kişilik nüfus ve ÇAMURLUK isimli bir mezradan oluşmaktadır. Yürekkaya Köyü;batısında Gelindere Köyü,güneyinde Canuşağı Köyü,Kuzeyinde Taşlıyayla Köyü,doğusunda Tarlatepe Köyleriyle sınırlıdır. Yürekkaya Köyü ;Sivrice ilçe merkezine 48 km.Elazığ il merkezine 78 km. mesafededir.İlçe ve il ile olan ulaşım köy sakinlerince çalıştırılan minübüslerle hergün yapılmaktadır. Yürekkaya Köyü tam anlamıyla tatil köyü hüviyetindedir.Özellikle İstanbul’a yurt dışına aşırı göç yaşanmıştır.Yaz aylarında memleketlerine gelen Yürekkaya sakinleri  tatillerini köylerinde geçirdikten sonra tekrar ikamet ettikleri illere dönerlerler Yürekkaya Köyü yolu 2005 yılı itibariyle tamamen asfalttır. Yürekkaya köyü ve mezralarında   üzüm,kayısı,dut,ceviz,nar,badem,arpa , buğday ,  sebze olarak domates , biber salatalık .patlıcan gibi sebze üretimi vardır . Yürekkaya köylülerinin en önemli geçim kaynağı kayısıcılıktır. Arazının sulak olmaması ve iklim şartlarının sert olması nedeniyle Yılda bir dönem ürün elde edilmektedir.